Totaal aantal pageviews

26 april, 2018

Verjaren, reizen, exposeren, ...

Hmm, waar waren we gebleven ?
We zijn nergens gebleven, we hebben wel ver-bleven en beleefd.

Half april zoals gewoonlijk verjaard, een tripje al dan niet in 'eigen land', dit jaar nog eens gekozen voor Olhão en geen spijt van gehad.
Eerst wandelen in het, buiten het seizoen en ver weg van de Chinese rommelwinkels, nog best wel aangename oude en hoge Albufeira, dan naar het nieuwe Albufeira, dat met een hoog Las Vegas gehalte, daar in een rustig achterstraatje kunt ge eens lekker veggie gaan, buffet, zoveel ge op kunt... en da's soms veel, moest maar zo lekker niet zijn... en oh ja slechts voor 7,5€ / persoon:
https://www.facebook.com/restvegetarianoeurasia.saenger/?rf=199551933421610

Buik vol.

Op naar ons verblijf in de buurt van Olhão, niemand thuis.
Ze hadden zich misrekend. Dan maar voort verjaren in het natuurpark Ria Formosa en watertandend uitkijken naar het plaatselijke Indiaas restaurant. Indian Hut. Niet makkelijk gevonden maar wél lekker.

Die Duitsers konden maar zorgen dat we eindelijk op onze kamer konden en zo geschiedde, we kregen een upgrade. Mooi zo. Flinke kamer, groot bed en 's morgen een heel lekker ontbijt.
Die mijnheer was wel een praatvaar. 

...en dan weer Albufeirawaarts, inkoopjes want veel moest er niet meer in huis gehaald, de oppassers waren immers al bijna on their way...

Altijd toch een beetje spannend steeds die nieuwe mensen; "Ja, we staan hier aan witte huizekes." Haha, we zijn hen dan maar gaan halen; Limburgers, waarmee ik dan weer niets wil gezegd hebben.  Zinneke zag hen alvast wel zitten en Marcel begint dan wel een klein beetje te veranderen maar is toch nog steeds een gemakkelijk beest. 

Volgende dag ons Plak in de auto gezwierd en noordwaarts getrokken. Er zat nog een zondag tussen, een dag waarop we toch niet veel zouden kunnen doen op ons aankomstadres dus even wat getufd door heuvel en Frans dal, mooie dorpen en natuur mogen aanschouwen, even wat relaxter van die onnozele saaie en best wel prijzige autostrades vandaan. Stokbroodje, kaasje en cola, helaas veel te veel cola maar ook water in aanslag want 't was warm onderweg en een warme auto kunt ge zelf wel even verlaten maar ons Vlekje zou daar niet mee gediend zijn, een uur in haar mandje zetten is ook niet echt een optie dus de tocht werd verder gezet, hoe langer hoe heter, 28° bij aankomst. 

Valladolid, San Sebastian, Bordeaux, ja zelfs Parijs, een fluitje van een cent maar ter hoogte van Antwerpen nog dik in de file gestaan.

Maandag voorbereiding, dinsdag nog meer en woensdag voor het eerst in enkele uren een expo op poten gezet. Wat zenuwen en onzekerheden maar alles komt altijd (of toch meestal) goed.
Te Brussel. Ook wel weer veel Limburgers. De Limburgse Brusselaar blijkt een veel voorkomend fenomeen maar dat kan natuurlijk ook toeval geweest zijn... of net niet natuurlijk.

Was een fijn en lekker feestje. 

En eind goed, al goed, voor ons maar alles kan toch nog altijd beter (soms toch)... 
We wachten af...

Morgen gaat Snottebel naar zijn mogelijke aankoop kijken en 'k ga mee, ook eens goed kijken, West-Vlaanderen here we come...



Geen opmerkingen:

Een reactie posten