Toch ook nog vlug een samenvatting.
De reis
Deze verliep een tikkeltje anders dan gewoonlijk. Auto groot maar niet groot genoeg om ons er nog bij te leggen; zonnepanelen van een behoorlijke afmeting in de kofferruimte. Vlekje kon er nog net bij.
Vlekje braaf.
Drie hotels op stelten gezet maar voor de rest braaf.
Neuh, Vlekje écht braaf, soms haar keel eens open maar nooit op volle kracht. Maar Vlekje een beetje ziekjes, in het laatste hotel werd het wat moeilijk met kaka en/of pipi...
Zondag aangekomen, onze sitters nog ontmoet, danku S & E, onze beestjes weldoorvoed, huisje netjes én een kadootje (2 tassen, een chocolaatje, een kaartje en kattensnoepjes 😆 ), ook veel kaas achtergebleven, da's altijd goed maar biokaas en geitenkaas is extra fijn; nu 'k er zo over nadenk... nee 'k ga 't ni zeggen... of toch... 't waren dan ook weer Nederlanders die hier het mooie weer mochten maken... ahum... kaaskoppen dus... voila nu heb 'k toch toch gezegd maar 't is met de beste bedoelingen. I love kaas... én keeskoppen. Ze zijn soms wat luid maar dat zijn Antwerpenaars ook.
Hotel 1 in Fr. was een barakje, een wooncontainer, behalve niet zo 'n proper ogend hoofdkussen (waar ik verder toch nooit mee slaap) en dat dus al een zwier kreeg, was dat ding best handig, een bed, een wc en een douche, meer moest dat niet zijn. Het ontbijt was ook heel eenvoudig maar wél lekkere croissants en échte boter.
Hotel 2 in Sp. was heel ok, een wel héél erg goeie douche, dus de haartjes nog wat uitstel tot de volgende bolwassing gegeven. Het ontbijt was héél goed, nootjes, da's toch een plus en voorts al wat nodig was om lekker én al dan niet gezond te ontbijten. Daar gaan we mss nog wel eens, net het middelste dus dan kan wel eens lukken.
Hotel 3 in P. was dan weer een beetje minder, mooie grote kamer maar verwarming via airco, ok goed beter dat dan niks maar er waren wat mankementjes, slechte ramen, badkamer ook mooi en ruim maar geen goeie douche en de wc bleef stromen, het ontbijt was ok maar niet zoals de dag voordien. Wel elk apart gaan ontbijten voor poezemieke, die was wat minder.
En dus maandag al naar de dierenarts, Samson wat veel op de pot gezeten die nacht en ikke... een kop op halfzeven... maar toch meegegaan, had niet gedacht dat het zo erg zou worden, die panelen zaten nog in de koffer en daar had ik me bij neergelegd, ik kon ook niet anders, barstende koppijn, kotsmisselijk... Van hier naar daar en telkens weer naast de panelen neergevlijd. Even een wandelingske, ik zou wel kotsen waar het me uitkwam maar mss kon ik wel ergens iets discreter een vinger in m'n keel gaan steken.
Het licht deed pijn.
"Naar de zee ?" vroeg Samson.
Ik zei dat dat goed was. Frisse lucht en ongegeneerd de darmen uit m'n lijf kotsen, 'k zag het al helemaal voor me. 😁
'k Haalde het niet, gelukkig stond daar voor me het kattenbakje van ons Vlek, het arme dier zou het mss nog moeten gebruiken nadat we haar weer zouden gaan ophalen later maar 'k kon me niet inhouden en gelukkig stond het er toch maar, waarvoor kattenkorrels al niet goed zijn. Daar was 'k al vanaf, de koppijn zou ook wel gaan wegdeemsteren en zo geschiedde, poes nog opgehaald en the long way home...
Vrijdag nog eens terug met haar pipi. Grmpf, waarom wonen we ook in het hol van Pluto.
Vrijdag terug met de pipi én met ons Zinneke, zeuren én zeveren...
Ons kleintje eet ons arm maar dat is omdat ze dus een schuldklierprobleem heeft wist onze dierenarts te zeggen. Ocharme.
Maandag weeral terug, voor haar medicatie deze keer.
Wel lekker gegeten en niet gekotst, ons vegetarisch restaurantje te Albufeira, voor geen geld (7,5€) en verzorgd lekker.
Eurasia. Doen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten