De palmkever.
Heb hem of waarschijnlijk háár gezien vandaag, oog in oog met de vijand. Mijn liefste, mooiste boom, de Phoenix Canariensis, mijn palmboom, als klein ukje gekregen, heeft prijs. Snik. De angst was steeds daar maar 'k hoopte dat we ver genoeg van de volgende boom zaten maar de smeerlappen hebben er dus een neus voor.
Mijn trots, mijn zuiders gevoel... 't is aangetast. En het ergste van al is uiteraard dat er niks tegen te beginnen is, er bestaan wel bio-probeersels en het zware geschut zou ook ingezet kunnen worden maar da's vuiligheid en er heerst hier al net iets teveel vuiligheid naar m'n zin.
De boertjes buurman zouden ook twee geiten hebben kunnen inzetten maar neen: de gifspuit erop, op de bramen, de bramen die woekeren, ze overwoekeren zeg maar, maar op grond die ze toch nooit meer zullen bewerken, wat voor zin heeft het dan ? Juist. Geen. De smeerlapperij zit nu dus in ons grondwater.
In ons wát ?
Ons grondwater ?
Water ?
H20 ('k Weet ni hoe ge zo 'n klein tweetje maakt.)
Enfin, water dus... wel dat staat op een héél laag peil. Alarmerend laag zeg maar, de waterput is diep, héél diep en het water dat vormt nog een bodempje, veel te weinig dus.
De regenput is ook bijna leeg. Ramp o ramp dus.
De voorspellingen kondigen soms regen aan maar in laatste instantie verandert dan dat bericht, zouden de komende druppels van aanstaande week ook al snel opgedroogd zijn of zullen de sluizen eindelijk eens opengaan.
Ik zet mijn regendanske alvast in zondagavond...
We hopen dus op regen maar heel stiekem genieten we natuurlijk ook van de zachte temperaturen overdag, de zon krijgt alle kansen, af en toe een wolkje of wind uit een foute hemelstreek maar het zijn weer mooie dagen op heuvel M. 17/18°C, meer moet dat niet zijn nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten