Het begin 1 januari 2018

Ergens eind november kondigde ik 'het einde' aan, een dikke maand later zitten we weer aan het begin. Al is dat natuurlijk allemaal relatief.
Maar goed, ik hou wel van getallen en data, 1 januari is net weer zoveel beter dan 4 februari om met nieuwe lijstjes of voornemens te beginnen, qua aanvoelen dan toch. Een beetje orde en overzicht in de chaos en janboel, 't kan voorzeker geen kwaad.

Toch nog een overzicht om ons toekomstig achteruitdeinzend geheugen te steunen:

We zijn ergens in november blijven hangen. 6 weken om er weer iets spannend van te maken, deze keer in een uithoek van het Oost-Vlaamse land. Ronse. De Vlaamse Ardennen. 

Nieuwe oppassers. Wederom. Wederom noorderburen. Zag er ok uit en is ook wel weer goed afgelopen. Van horen zeggen.
Zit/lig hier weer al even alleen met mijn oud gevlekt moederke dat af en toe nog wel eens zotte kuren vertoont en elke nacht de uitersten van de logaritmische schaal aftast. Decibels dat er uit dat tere poezenlijfje komen.

Het mooi ronde 1 december stond geprikt als vertrekdatum en zo geschiedde. A long long journey. Again. Maar er viel, in tegenstelling tot de vorige keer, wat te beleven, hier en daar wat sneeuw en bevallig licht. Qua temperatuur viel het nog wel mee 's nachts. Geweldige slaapzakken ook. 

De koe. Zou zij geen koude pootjes hebben ?

Poten.

Stillevens in een ooghoek en meerijdende accessoires. Dolletjes.

Toen de zon opkwam, een dorp nog gehuld was in een blauwe waas en de wagen nog over de wegen manoeuvreerde

3 Dagen later. Een week tijd om veel te veel te doen. Enkele uitstellen brachten rust, zelfs de terugvlucht werd uitgesteld. 

Maar eerst opstellen en pizza eten, 2 pizza's én een gratis koffie. Waar was het ? Oudenaarde ? Leve de Pizzahut. Jalapenos.

Een opening op een zondag, veel sneeuw, weggespoeld zout en koude. Ik zou thuisblijven. Anderen bleken het toch de moeite te vinden, van ver of minder ver. Geen solo dat hielp ook.
Eten. En wegwezen.
Slapen en vertrekken.
Valse start.
Gelukkig konden onze oppassers een beetje langer blijven. Marcel vast blij. 
Twee dagen later wél richting P; 

En gisteren de laatste dag van 2017; Park Spoor Oost. Sisyphus. Absurdisme. Water en Vuur.