Totaal aantal pageviews

12 september, 2017

Tamara nog

Ah ja die Tamara. Was haar al bijna vergeten. Tamara en haar halve trouwbroek Olaf. Olaf. Met een 'f' dan nog.
Eén jaar getrouwd en iedereen moest het weten, oproepen her en der om er een onvergetelijke dag van te maken maar 't mocht toch niet te veel kosten. Of we in de buurt misschien slaapgelegenheid kenden want ze zouden graag eens kennismaken met het oog op oppas of huisruil inclusief poezenoppas. Kende ook wel iets maar 't was hoogseizoen -dus ja- . Tamara en de halve trouwbroek maar toch vooral Tamara stuurde aan op een gratis overnachting, nu ja gratis moest niet maar mijn voorstel werd wel in dank afgenomen.
Of ze konden barbecuën ?
Een domme mop of een misplaatste vraag ? Net als er tientallen branden woedden, een deel maar niet geblust geraakt en er reeds vele slachtoffers gevallen zijn wilden Tamara en de trouwbroek vleesjes spietsen. "Dacht het al maar ja beter voorkomen dan blussen hé." Fout Tamara fout.
Goed. Of niet, ze zouden mogen blijven logeren maar ik zou tussen pakweg 18 en 19 uur wel even mogen beschikken over ons voorlopig enige keuken.  
Geen probleem. Tja, voor die prijs doet ge al eens een effort. 
Ze zouden wel een bijdrage doen in de kosten voor het eten, ah ja ik maak graag een diner klaar maar niet voor God en klein Pierke, ken die mensen niet en achteraf bekeken wil ik dat zo houden ook. Geen ruil, geen oppas, al zeker niet met de trouwbroek die hun Main Coons, jawél merkkatten, een stamp geeft als ze op bed springen; ok 10 kilo kat is nog net iets meer dan die 3 of 4 kilootjes van die van ons, maar toch. 
Tamara eet als een anorectische muis. "Ligt aan mij hoor. Wat zijn die korreltjes ?, Ja gisteren zat er ook ui in ons eten, tja spijtig want ik lust wel zoete aardappel, etc..." En de broek maar schransen. Wij lustten zijn wijn dan weer niet. De cake achteraf wel, T ook.
Zo even langs de neus weg toch melden dat mijn pekesstoemp (wortelpuree) veruit de lekkerste van de wereld is... Gelukkig maar of ze moest zonder eten naar bed.
"Goeiemorgen."
"Grmpf, ja goeiemorgen. Ligt aan mij hoor want het is hier best wel mooi." 
Maar die geluiden 's nachts, het dak kraakte, lag aan haar hoor... enfin, T en Broek hadden zich niet eens gewassen. 
Ze vonden mijn eten 5€ waard. 'k Heb al slechter gegeten voor meer.

10 september, 2017

10 september 2017

7 jaar geleden wachtte ik op een hotelkamer te Lissabon mijn blind date af. Die avond zouden we naar ons beider geliefde Cohen gaan kijken en luisteren. Zo geschiedde. Onvergetelijke avond. 3 jaar later spraken we nog eens af, O Senhor ging mee.
Blind date heeft ons inmiddels ook al aan veel house/catsitters geholpen waaronder zijzelf. 

Ik keek uit het raam en schatte in dat ik toch maar in het zwembad zou springen mocht het branden. 
Ik belde, 'k wist het toen nog niet maar 't zou de laatste keer zijn dat ik een verjaardag zou wensen, roepen eigenlijk. Het water glinsterde voort.
Een dame keek op. Zou ze dat zijn ? Mijn trouwe volgster. 
The times they are a changin'