Totaal aantal pageviews

28 juli, 2017

Bijna Augustus

Precies 1 maand na Samson, 26 juli eindelijk het vliegtuig opgestapt. 
Richting Faro deze keer, dus vanuit Charleroi.

Weekendjes naar Linkeroever, roltrappen, 1 x willens nillens met de lift en nadien met het bootje. Dat laatste is prettig, jammer dat het zo snel gaat.

Hier elke dag naar de overkant: poezen en kippen.
5 Poezen plotsklaps twee dagen verdwenen maar nu toch weer herenigd met het ene poesje dat wel present was.
En kippen. Kippen gaan pas op stok als de kippen op stok gaan dus moeten wij het zo regelen dat we pas arriveren net voor zonsondergang.
Zo heel veel schiet er niet over van haar moestuin. Nog een paar tomaatjes, groeiende pepertjes en peterselie.
En de kippen die hebben al een tijdje een nieuwe legplaats, en maar kakelen en kippelen maar de nieuwe plaats is voor ons nog geheim.
Onderweg wel nog appeltjes geplukt maar niet in de zure appel gebeten, heb ze tot moes geslagen. Een ovengerechtje in de pan klaargemaakt en voor mezelf appelspijs toe. 

36°
Niks aan toe te voegen.

Huis breidt zich beetje bij beetje uit. 'k Kijk vooral uit naar een oven... :) ... en steentjes, alleen nog kiezen... 

Loeka, Lena, Jade en Wednesday... eh Raven voor de oude lens, de nieuwe nog ontdekken...



06 juli, 2017

Lalala

Juni, helemaal overgeslagen zeg en inmiddels al een stukje juli.

Ahum, waar zal ik beginnen graven in m'n geheugen ?

Ik ben in B, D al een tijdje terug in P maar hoe ging dat allemaal in zijn werk en waarom ging het zo.

Begin juni, de zaken vrijwel afgerond. Auto al een tijdje klaar maar steeds komt er dan nog iets tussen en kan ik opnieuw beginnen.
Het vuil wegbrengen, nog een keertje shoppen en slapen id Algarve en dan het huis oppasklaar maken. Mae & Pai zullen de zaken behartigen. Vlekje zal thuis blijven. Oh mijn Vlekje, ze wordt zo oud en fragiel en we laten haar achter. Tijdens het oppassen zo erg niet maar id periode daarna, 4 dagen alleen, maar niet echt, de buren hebben haar elke dag wat liefde en knuffels gebracht, het was nog uitkijken of the boys namen haar mee. Mag niet. Is nu ons Vlekske. Marcel laat zich de knuffels ook welgevallen, Zinneke moet het wat zelf uitzoeken maar haar pootje doet het goed en ze is nog zelfredzaam mits wat droge brokjes en water id buurt.

Uitwuiven enneh weg 8 juni. 8 juni ? Nee, een dag later dus. Lag niet aan mij noch aan het klaar zijn maar Samson wou het zo.

Maar twee dagen voor het vertrek kreeg het allemaal nog even een andere wending. Ik was ziek, had het niet helemaal door maar ik bleek erg ziek. De hoest van een verstokte roker terwijl ik niks aanraak en verondersteld wordt in de goeie lucht te verblijven, niet goed dus. Samson vond dat we nu toch maar eens dringend een dokter moesten opzoeken; eerst nog weigerachtig wegens weer helemaal naar de Algarve maar 'k ga nu eenmaal liever naar daar dan naar dat medisch centrum alhier, daar wordt ge alleen al misselijk vd sfeer en de onpersoonlijke behandeling. Nee, naar dokter L, de man spreekt een stuk of wat talen waaronder zelfs Nederlands, dat treft.

"U heeft een longontseking." deelt hij me een klein beetje boos mede. Ik schrik. Dokter L geeft me een paardenmiddel, in de hoop dat het bacterieel is moet ik na een week genezen zijn. Was ik ook maar kon het thuis nog wel even uitleggen. Longontsteking zonder koorts. Wel lelijk hoesten, piepen tijdens het joggen en u dan afvragen of er toch niet iets mis is ook gewoon tijdens het wandelen, berg af dat ging nog maar berg op deed best wel wat pijn maar ik beet maar door. Kieken.

Over kiekens gesproken... nee nog niet.

Eerst het vervolg.

Drie dagen later aangekomen, uitgeziekt en erin gevlogen, heb het iets rustiger aan gedaan, S is tot het uiterste gegaan.

Maar het resultaat mag er weer wezen:
http://www.anna3.be/2017/2017-07-01%20De%20dag%20des%20oordeels%20-%20Diederik%20Boyen%20-%20Ajin%20Hara%20-%20Zomertentoonstelling.html 

25 opening, met tegenzin van 1 van hen id bloemetjes gezet.
Onszelf 's avonds id Indiër id bloemetjes gezet en een dag later was S alweer vertrokken. Naar onze verschoppelingen. Die blij. Ik ook.
Behalve dan met de overblijfselen van de bom die hier ontploft was. Toch een dag of drie mee zoet geweest.

En nu kijk ik uit naar mijn vertrek maar eerst nog een paar weekends de honneurs waarnemen, niet verplicht deze keer.