In de zon
Het leven in de Alentejaanse heuvels staat mij niet in de weg het ook over andere hemelstreken te hebben... het kan ook allemaal verzonnen zijn maar de foto's die zijn écht, die mag je dus enkel gebruiken onder uitdrukkelijke toestemming van MIJ.
Totaal aantal pageviews
21 januari, 2017
13 januari, 2017
Afgedankt
De ene boom is de andere niet:
De hoekboom
Het muurboompje
De gekruisigde én ingepakte boom
De bondage boom
De verdwenen boom
De Chanoeka boom
De ándere soort boom
De kale boom
Oei
Niet enkel mijn kader valt gedeeltelijk weg ook het gegeven baart me zorgen. Arm boompje, 12 januari, net voor een tweede winterprik, en zie hem bloeien. Het is nu toch niet zo warm geweest dat ie een beetje verward zal geweest zijn. Hij hoort bij een kerk, mss is dat het probleem.
01 januari, 2017
R.I.P. C.
Sinds een jaar of twee was ze opgeslagen met haar prijzen. Een cola of een pintje betaalden we wel 60 cent ipv 50, rijk zal ze er niet van geworden zijn maar arm was ze sowieso niet.
Clemencia is niet meer.
We hoorden haar botten kraken, haar spieren lichtjes knarsen en ze kromp meer en meer maar het vocht bleef vlot over de toonbank gaan, nu ja vlot, ze schuifelde na de bestelling dan naar haar koelkastje, boog zich voorover en haalde de flesjes boven. Ja flesje, bedenk ik me nu, geen afval van blikjes of plastic, nee oeroude glazen flesjes bij Clemencia. Mooi zo
In een heerlijke slow motion nam ze dan de opener ter hand en liet het koolzuur ontsnappen. 50cent, 60cent, met schroom namen we dan het wisselgeld terug want ja het was geen Euro dus kregen we geld terug.
Ze vroeg ook steeds van waar we ook alweer kwamen, zowel plaatselijk als paspoordelijk, zo gaat dat want ja wij zijn geen Duitsers en dus net dat ietsjes anders.
Ze wist eigenlijk alles, legde ook contacten, gaf informatie; over waterputgravers, zonnepanelen- of cementleveranciers en zag dat het goed was. Haar leven was haar cafeetje, het cafeetje haar leven. Ben blij dat ik haar kort voor het ziek worden nog gefilmd heb, heel kort, maar toch de waardin in beweging.
Rust zacht Clemencia.
En ja 1 januari 2017.
22 november onze katten en huis overgeleverd aan de nieuwste oppassers. H&V. 'k Was er gerust in en dat was terecht. Zinneke wegens een poot probleem én al op leeftijd toch maar afgesloten van de grote boze honden- , vossen en Midaswereld, gelukkig zal ze niet geweest zijn maar ze heeft die veertien dagen wel overleefd.
Marcel iets honkvaster mocht zelf kiezen of hij binnen dan wel buiten het mooi weer maakte. Midas bleef uiteraard gewoon buiten met nacht- of rustverblijf in garage.
3 december Anthropocene, 30 december gedaan.
Vlek en ik in A'pen, hij met de rest in P.
En ziedaar wandelaars op onze nieuwe weg. Zij Portugese, hij vanalles met een Engelse naam en voertaal. Onze nieuwe buren zijn nie Angelina en Brad, ah ja die moesten zonodig scheiden, nee 't zijn A&S.
Over buren gesproken. We zijn on speaking terms met de andere buren. Ze konden ook niet anders, hun oppasser zou niet komen opdagen en hun nieuwe vierpoters maar vooral hun kiekens moesten verzorgd voor veertien dagen. Samson dus elke dag twee x per dag berg af, berg op, berg af, ...
Kipjes blij, poesjes ook en de buren ook... nemen we aan.
Even voor 14 dagen over en weer met de auto naar Engeland, pfieuw.
Voor de rest vooral kou in A. , +-17° in P... 😐
Clemencia is niet meer.
We hoorden haar botten kraken, haar spieren lichtjes knarsen en ze kromp meer en meer maar het vocht bleef vlot over de toonbank gaan, nu ja vlot, ze schuifelde na de bestelling dan naar haar koelkastje, boog zich voorover en haalde de flesjes boven. Ja flesje, bedenk ik me nu, geen afval van blikjes of plastic, nee oeroude glazen flesjes bij Clemencia. Mooi zo
In een heerlijke slow motion nam ze dan de opener ter hand en liet het koolzuur ontsnappen. 50cent, 60cent, met schroom namen we dan het wisselgeld terug want ja het was geen Euro dus kregen we geld terug.
Ze vroeg ook steeds van waar we ook alweer kwamen, zowel plaatselijk als paspoordelijk, zo gaat dat want ja wij zijn geen Duitsers en dus net dat ietsjes anders.
Ze wist eigenlijk alles, legde ook contacten, gaf informatie; over waterputgravers, zonnepanelen- of cementleveranciers en zag dat het goed was. Haar leven was haar cafeetje, het cafeetje haar leven. Ben blij dat ik haar kort voor het ziek worden nog gefilmd heb, heel kort, maar toch de waardin in beweging.
Rust zacht Clemencia.
En ja 1 januari 2017.
22 november onze katten en huis overgeleverd aan de nieuwste oppassers. H&V. 'k Was er gerust in en dat was terecht. Zinneke wegens een poot probleem én al op leeftijd toch maar afgesloten van de grote boze honden- , vossen en Midaswereld, gelukkig zal ze niet geweest zijn maar ze heeft die veertien dagen wel overleefd.
Marcel iets honkvaster mocht zelf kiezen of hij binnen dan wel buiten het mooi weer maakte. Midas bleef uiteraard gewoon buiten met nacht- of rustverblijf in garage.
3 december Anthropocene, 30 december gedaan.
Vlek en ik in A'pen, hij met de rest in P.
En ziedaar wandelaars op onze nieuwe weg. Zij Portugese, hij vanalles met een Engelse naam en voertaal. Onze nieuwe buren zijn nie Angelina en Brad, ah ja die moesten zonodig scheiden, nee 't zijn A&S.
Over buren gesproken. We zijn on speaking terms met de andere buren. Ze konden ook niet anders, hun oppasser zou niet komen opdagen en hun nieuwe vierpoters maar vooral hun kiekens moesten verzorgd voor veertien dagen. Samson dus elke dag twee x per dag berg af, berg op, berg af, ...
Kipjes blij, poesjes ook en de buren ook... nemen we aan.
Even voor 14 dagen over en weer met de auto naar Engeland, pfieuw.
Voor de rest vooral kou in A. , +-17° in P... 😐
Abonneren op:
Posts (Atom)