November somber

November. Levenden gaan dood en doden worden herdacht. Het is dan grijs en somber maar hier schijnen de zon én de maan.

Gebroken en verloren

Toen er al wel iets gebroken was maar waarschijnlijk nog niets verloren.

Het oogt minder spectaculair vanuit het beneden standpunt maar het geeft toch een indrukje.

Nee, nee, niet langs hier, rechts vd rots bevindt zich het klimpad;

Net na onze afdaling startten deze mensen de beklimming.

Zou dit hem kunnen zijn. De mevrouw kijkt ernaar of is dat inbeelding ?

Deze man is de mijne, die ging halverwege (daar waar mijn hart iets harder ging bonzen, mijn keel verdroogde, mijn spieren en verstand verkrampten én waarschijnlijk mijn reeds twee dagen tevoren gebroken smartphone uit mijn zijzakje schoof) even op inspectie, het oogt weer minder spectaculair dan de werkelijkheid... 

Enfin, blij dat 'k beneden was en nooit meer naar boven hoefde, ontdekte ik dat mijn verlengstuk, zijnde mijn smartphone, onvindbaar was... Ojee, terug naar boven...