Totaal aantal pageviews

06 december, 2016

ANTHROPOCENE

NOG TOT 30 DECEMBER, VAN WOENSDAG TOT ZATERDAG TELKENS VAN 14 TOT 18 UUR:


GALERIE ARTODOMO
MINDERBROEDERSRUI 40
ANTWERPEN





14 november, 2016

November somber

November. Levenden gaan dood en doden worden herdacht. Het is dan grijs en somber maar hier schijnen de zon én de maan.







08 november, 2016

Gebroken en verloren

Toen er al wel iets gebroken was maar waarschijnlijk nog niets verloren.

Het oogt minder spectaculair vanuit het beneden standpunt maar het geeft toch een indrukje.

Nee, nee, niet langs hier, rechts vd rots bevindt zich het klimpad;


Net na onze afdaling startten deze mensen de beklimming.



Zou dit hem kunnen zijn. De mevrouw kijkt ernaar of is dat inbeelding ?



Deze man is de mijne, die ging halverwege (daar waar mijn hart iets harder ging bonzen, mijn keel verdroogde, mijn spieren en verstand verkrampten én waarschijnlijk mijn reeds twee dagen tevoren gebroken smartphone uit mijn zijzakje schoof) even op inspectie, het oogt weer minder spectaculair dan de werkelijkheid... 

Enfin, blij dat 'k beneden was en nooit meer naar boven hoefde, ontdekte ik dat mijn verlengstuk, zijnde mijn smartphone, onvindbaar was... Ojee, terug naar boven... 

31 oktober, 2016

November

Het kort af. Nog drie weken.

Zinneke heeft het na haar inspuiting bij dokter Bruno een week goed gedaan, helaas nu weer volop mankepootje. Arm schaap.

Het weer blijft het goed doen, niet meer zo zomers als de voorbije week maar toch flinke zonnige dagen, 24/25° C. 
De kotmadam kan er ook van genieten. (ook hiervan volgt er beeld en mss wel klank)




28 graden eind oktober

Warm, drukkend warm. Na een kleine week regen en veel nat lijkt het weer te zomeren.
De natuur is ook tot leven gekomen, veel beestjes met 6 en helaas ook met 8 poten maar ook de roodborstjes zijn in groten getale neergestreken én de slangen warmen zich op.
De ribbensalamanders opgevist en hun vrijheid weer gegeven.
Foto volgt in volgende post...


28 oktober, 2016

Van hot naar her...

... bijna sekteleden en een stel Engelse trienen dat wat ging tegenwerken.

Maandag, naar Mr. Bean's garage want vorige keer niet moeten betalen omdat we min of meer gezegd hadden dat we nog gingen terugkomen, enfin, de gas was toch op dus konden we dat combineren.
Om de tijd te doden in een dorp waar we eens ontbeten hebben op chips en cola een keer aan crème glace en cola/koffie gaan doen.

Onze wegen kruisten, niet enkel op de baan, ook bij Mr. Bean én tijdens ons gesnoep.
De juffrouw in kwestie had een aura van heb ik jou daar... of we 'Dingske' niet kennen, ze sprak zijn naam anders uit dan ik 'm gelezen had en dus viel hij niet meteen maar al vlug werd me duidelijk over wie we het hadden en met wie we te doen hadden want 'Mr. Dingske' bleek 'us'. Ze (zij en haar vriend) horen bij het gegeven. Een sekte mag ik het niet noemen maar het heeft er toch veel van weg, een meditatiecentrum met restricties m.b.t. bvb. onderbroekenzichtbaarheid, en laat mijn zomeruitrustingen nu net nogal wat prijsgeven ter hoogte van mijn zorgvuldig uitgekozen streepjes- dan wel bloemetjesonderbroeken, maar we moeten het allemaal niet zo strikt interpreteren, vertelde ze ons diep in de ogen kijkend met haar lichtgroene kijkers. Vriendelijke meid en ze doet vast geen vlieg kwaad, Mr. Dingskes verdient ze goed, met busladingen komen en gaan ze, de mediteurs.
En dat allemaal hier achter onze denkbeeldige hoek. Weten we weeral zie.

Volgende dag dus afspraak bij de dierenarts, ons mankepootje afleveren voor nazicht en terwijl met onze bolide ook naar het nazicht, althans dat was het plan. 
Mankepootje werd doorverwezen naar een andere dokter 40km verderop maar mocht zoals gewoonlijk nog even blijven terwijl wij onze boodschappen zouden doen, dit keer autocontrole inbegrepen. Helaas was dat buiten twee Engelse juffrouwen met een vuile tong maar vooral twijfelachtig verkregen rijbewijs gerekend. De baliemedewerkster/dierenverzorgster kende de werkgever van de ladies en kon deze overtuigen om de meiden te laten terugkeren en zich al dan niet er van te vergewissen dat de deuk in ons karretje wel degelijk paste in het uitsteeksel van hun Range Rover. 
Niet dus. Onmogelijk. Niks gevoeld, niks gezien, erger nog we verspilden hun tijd. De werkgeefster (die aan de telefoon redelijk had geklonken) kon zelf niet komen, die stuurde dus haar vent.
Een pedante kerel, groot ook en sterk denk ik, als ge daar nen trek van krijgt... Enfin, Mr. Wise Guy wist wel beter: "hoe komt het dat dit dezelfde kleur heeft als dit ?" (verwijzend naar een oude restauratie), wow ! die man was goed zeg. Een goochelaar was hij ook al, hij mat de hoogte van beide auto's op de plaats vd deuk en uitsteeksel maar slaagde er in dat te doen afwijken met wel een halve meter terwijl het zo klaar als een klontje was dat de driedimensionale puzzel klopte als een bus. En bla bla bla en bla bla. Fuck off. Hebben we niet gezegd maar dachten we wel. Zo oneerlijk mensen kunnen zijn, dat die trienen het niet gevoeld hebben wil 'k nog geloven maar de arrogantie van die man daar draait mijn maag van om. 'k Vraag me dan af of die kerel dat nu écht niet geloofde en dus zichzelf geloofde of die girls nadien toch nog een uitbrander heeft gegeven.

En dan moest die autocontrole nog gebeuren, met een kapotte voorlamp en een vieze deuk, dat zag er niet goed uit maar een geluk bij een ongeluk, de controleur was een mens van vlees en bloed en echt wel heel meegaand, wel even een nieuwe nummerplaat halen (zat eigenlijk wel id planning maar wegens omstandigheden dus niet gelukt in de tijd die we nog hadden) maar joepie: erdoor ! 

Dan poezezinneke weer opgepikt en naar dokter Bruno in ... ben 't ff kwijt... Platen, spuit en later ophalen.
Niet voor 't donker thuis en bijna niet gegeten, stressy dagske met naweeën.

Is inmiddels bijna twee weken geleden en onderhand toch wel stilaan uit ons systeem maar zo een toestanden knabbelen steeds weer een stukje af van het sowieso al afgebrokkelde geloof in de eventuele goedheid van onze soort.

En dan is er ons Zinneke nog... 

23 september, 2016

Zuur- en andere pruimen

Precies als ik nog geen twee uren tevoren bedacht dat 'de Alentejaan' of met uitbreiding 'de Portugees' (in zoverre we van 'de' kunnen spreken natuurlijk) toch een vriendelijk volk is krijgen we te maken met de vleesverworden tegenstelling.
Misschien een beetje plastisch uitgedrukt maar de uitbaatster van het Alentejaans-Twin-Peaks-meets-an-American-werewolf-in-London-café maakt geen gemoedelijke gevoelens los. 
Met mondhoeken die last hebben van de zwaartekracht stiefelt ze acher haar toog richting cola of andere zoetigheid waarmee we onszelf op een warme dag wel 's trakteren on the road. 
Wist ik op voorhand dat we 'de' stoeltjes vast niet zouden mogen verzetten (en terugzetten) dacht Samson haar hart te veroveren met een beleefde vraag daarover. 
"Nee !"
"Wat denken die Duitsers wel, dat ze zomaar mijn stoelen én mijn café mogen fotograferen." oppert ze, inmiddels terug gezeten, tegen haar gezelschap bestaande uit een man en vrouw van ongeveer haar leeftijd (ergens in de 60). 
De man heult oogrollend met de vijand, de vrouw schijnt het niet helemaal te snappen. S. gaat in discussie, ik lach het weg, sterker ik wuif nog bij het vertrek en prompt wuift de vrouw terug, een chao (ciao, da-aag) inbegrepen.
Ach ja, ik probeerde het te plaatsen in een brede context, er staan daar wel 's mobilhomes die misschien hun wc legen in haar prachtig maar niet zo welgeurend Frans pissijn, er komen vast Duitsers (en andere niet-ingezetenen) goedkoop een feestje bouwen of andere bezigheden botvieren met alle gevolgen vandien. 
Zo gaat dat, sommige landgenoten kunnen het zo verknoeien voor de goedmenende anderen, een universeel gegeven.

Hierover, wordt er een nieuw dak gelegd langs de ene kant (de Portugezen) aan de andere kant (de Britten) ging het leven met enige regelmaat zijn gang maar nu kunnen we er niet meer aan uit, we moeten nog wat roddels en weetjes zien te scoren. :)

Pruimentijd. Maar ons boompje is dood. :( 

18 september, 2016

Deadlines

We stellen deadlines. 
Eind november noordwaarts. H&V komen de honneurs waarnemen. 
Zinneke mankt al een hele poos, soms wat minder, soms gebruikt ze het pootje helemaal niet.
Anita miszag helemaal niks en wij eigenlijk ook niet aan de platen, maandag komt er nog een andere dokter eens kijken maar 'k vrees er wat voor. Niet fijn een gehandicapte poes achterlaten bij vreemden.

Die van hierover schijnen te gaan blijven.
Kinderen elke dag naar school. En wat burenroddels meegekregen. 
Het zij zo. 
Vlekje steekt elke dag haar middelvinger op. 

14 september, 2016

Regen

13 september, in de lage landen is 't puffen naar 't schijnt, hier hebben we onze eerste najaarsbui gehad. 't Moet 's nachts gebeurd zijn want 'k heb er niks van gemerkt maar de dag bleef koel met zo een 23° wegens een westenwindje, ook vandaag is 't nog afkoelen met ongeveer dezelfde temperaturen.

12 augustus, 2016

Twin Peaks - Brand

Twin Peaks meets an American werewolf in London... of zoiets.

...en toen vond ik de juiste woorden niet maar vooral ook de juiste foto's niet en dacht ik het maar 's over de belachelijk veel branden te hebben. Menselijke fouten ? ja sowieso bijna altijd, een auto of machine kan in brand vliegen, dat zijn ongelukken maar al te vaak zijn het vast gensters van een onvoorzichtige lasser of barbecuer, zelfs een stuk verloren glas is nergens zomaar van zichzelf terechtgekomen. Over de aller- allerslechtste soort mensen nog gezwegen, niet de ziekelijke pyromaan maar zij die alles in as leggen om een nieuw project te kunnen bewerkstelligen en zij die van overheidswege daar in meegaan, die moesten ze in de diepste kerkers opsluiten. Eén jaar en dan levenslange dwangarbeid in een boomkwekerij, brandwondencentrum of de wasserij van de brandweer.

Nog twee dagen in een grijze waas gezeten.


https://fogos.pt/#

08 augustus, 2016

39°

Vandaag zal het per uitzondering warmer zijn in Od. dan in Ou..

L = uitgefeest na een zwoele nacht.

Zweet en tranen.

Internet hapert.

Zinneke mankt soms.

Marcel hangt soms het beest uit tegen haar.

Beten. Muggen en Bicho vermelho (oogstmijt).

Zweet en tranen.


29 juli, 2016

Terug stilte...

...op den berg.

Twee dagen achter elkaar volk over de vloer, da's veel. 

West-Vlamingen, al dan niet met wat Wit-Russisch of Antwerps bloed, id meerderheid. 
Chips, guacamole, cola, wijn, olijven, gin/tonic, veel eten, veel eten en veel bijgerechten, 't kon ni op, 't is te zeggen, 't kon wel op want 't is op.
De temperaturen deden ook hun best, zowel in hoogte als in laagte maar ook in redelijkheid. 
Van om en bij de 38 zonder wind naar -17 (voor mij de vriesgrens) en een zachte dag van net boven de 30°; het zwembad levert dienst.
Wandelen is niet iedereen gegeven dus wordt er wel 's gezeurd (of gezaagd in mensentaal en dan zetten we die zaag bij een échte zaag en kunnen we (uit)lachen), de meerderheid heeft er echter van genoten. 
Onze jongste gaste verplicht uitkijkend voor alles en haar vader maar vooral voor de vergeetput toen ze de maan bleek te kunnen vangen. 

11 juli, 2016

Europees kampioen

Portugal. Europees kampioen.
In vanalles en nog wat.
Liedjes over huizen en vensters.
Bruggen bouwen.

Aantal Ronaldo's
én
Voetbal !

Proficiat Portugal en Portugezen, geniet ervan.

Alvorens de toch niet écht boeiende match begon onze eerste duik (duikje) in het zwembad (zwembadje) genomen.
Zo lauwwarm. Lekker.
Plons.

07 juli, 2016

Druppels en springende spinnen

Moh, dikke druppels.
Dikke druppels. Meer niet. In de verte hing er nochtans een veelbelovende wolkenpartij, met gerommel en al.
Ginder een regengordijntje, daar ééntje, ginder nog één maar wij wij kregen wat druppels.

Veel erger zijn die joekels van spinnen, springende joekels eeeeeeek !
Durf hier niks vast te pakken of aan te raken want het krioelt ervan. 'k Wil veel hagedissen en vogeltjes maar die zijn dan weer vogel voor de kat. Grmpfff. 
Nochtans veel vlaamse gaaien op bezoek na het omploegen van ons land, lekkere hapjes onder de olijfboom trekken hen aan, ze zijn ook veel minder schichtig de laatste dagen, zelden een vlaamse van zo dichtbij zo lang kunnen waarnemen. 

Morgen een hele aanhanger afval gaan afzetten.

01 juli, 2016

De machine

Beetje veilig maken tegen de branden, een wegje aanleggen naar de Horta en een plaatsje voor de woonwagen creëren. Oh ja een barrage mss ook nog.


Jammer dat er ook zoveel moet sneuvelen dat niet per se moest sneuvelen.

29 juni, 2016

Machine en soep

Het omliggende land is weer helemaal omgeploegd. Voor de kurkpellers maar ook tegen de branden.
Branden.
Nog geen rookpluimen gezien dit jaar, de temperaturen en de droogte zijn dan ook nog niet van die aard geweest maar het blijft sowieso wel oppassen geblazen, de kattenbakjes staan altijd klaar. Zou nog wat geven mocht het ooit zover komen, 'k mag er niet aan denken. We hopen dat de domme, onhandige of ronduit slechte mensen een zomertje lang opgesloten worden.
Siësta hier naast mij. Straks weer rugpijn want die kronkel waarin hij ligt...

Wortel-cocossoep:

Een pak wortelen (of pekes zo gij wilt), schillen, in stukjes snijden en zacht koken in water met een kruidenblokje.
Een grote ui in stukjes snijden en lichtjes bakken
7/8 tenen look en een duimpje gember in stukjes ook een beetje malser laten worden in de pan (niet aanbakken)
3/4 van een blik cocosmelk toevoegen
Mix alles heel goed (eventueel door een zeef halen)
Afkruiden met cayennepeper, zwarte peper en een snufje zout.
Opeten

25 juni, 2016

25 juni

24 jaar.
Eergisteren moesten we bij José plaatsnemen op het muurtje voor zijn... eh één van zijn huizen. José is de broer van onze andere net overleden buurman en woont in een nieuw huis in het nieuw aangelegd stuk dorp maar komt nog steeds elke dag boeren op het land. 
Angola, waterputten, kurk en kurkeiken en hoeveel dat opbracht in... Contos... de oude muntuitdrukking, nog van voor de escudo en een eeuwigheid voor de Euro. Ook het ontelbaar aantal huizen in zijn bezit, het feit dat de muggen hem niet lusten en de brug vd 25ste april toen die nog maar op 1 pilaar stond kwam aan bod.

Gisteren de nabij liggende heuvels en dalen eens van naderbij gaan bekijken. Koeien en varkentjes dartelend door het bos voor de rest geen kat noch mens. Wegen die leiden naar nergens en andere naar ergens maar zelden naar daar waar het goed zou uitkomen. Sao M.D. . Ok dan, als ze maar een frisse cola, een zak chips en een ijsje hebben. Koffie toe vr Samson want we hadden reeds lang dutjestijd overschreden, zo gaat dat. Hup, naar de zee. Strand,  een namiddagzon en een koel briesje, perfect. Hongerke. Niet zo echt ons ding daar, te weinig keuze, te veel volk. Een petiscosding dan maar. Die vis en garnalen moesten ze nog vangen, de frieten... eh bezwaarlijk frieten te noemen in ruil voor chipskes op een plateauke, die ze ons eerst onder de neus staken, zwommen nog wat id olie en het brood was ook niet van die ochtend maar wat was die looksaus heerlijk, mnjam mnjam. Soms zijn we niet veeleisend.
Zouden we beter met onze wc's geweest zijn... een halve badkamer vol kommer en kwel maar eindelijk de oorzaak van die ranzige geuren ontdekt. Kak joeng. En pis.

19 juni, 2016

Ieren

Gisteren boodschappendag id Algarve, Albufeira, vast één vd verschrikkelijkste badplaatsen van Portugal maar 'k vind het nieuwe centrumpje eigenlijk wel iets hebben.
Een grote baan met enkele hotels, grote supermarkten, brandweren, Mac Donalden en andere Chinezen én een zijstraat met Las Vegas allure, laagbouw, nephout, nepstenen, veel glitter, lichtjes en kleurtjes en geurtjes, het ene naast het andere, 's winters wat stiller, 's zomers ambiance en English breakfast verzekerd.

Engelsen dus, van lichtroze tot dieppurper, de dames met een gebloemde string in hun gat... of zijn die bikinibroeken gewoon te klein ? De heren met ontbloot bovengestel. Beetje schrik van, toch zeker als ze doordrongen zijn van het gerstenat en er een gezelschapsspel voor 22 met inzet aan de gang is. Schotten en Ieren, dat is van een andere orde. Die zie 'k graag.
Groen was het straatbeeld, nu ja ook niet overdreven maar 't mocht toch duidelijk blijken dat er iets op til was.
Belgen ?
Ook.
Heel stilletjes, bijna stiekem, hier en daar verspreid over de etablissementen volgden ze de match, pas als er gescoord werd vielen we allen door de mand, tot drie maal toe dus. De Ieren dropen af maar zullen er over enkele dagen vast weer staan.
Het zwembad loopt vol.
We hebben de mogelijkheden van de rivier ontdekt.

17 juni, 2016

Regen, kou, ...

Zo erg is het natuurlijk ook allemaal niet maar we kregen gisteren wel redelijk onverwacht enkele fikse buien over ons heen. Goed zo natuurlijk, misschien -of nee waarschijnlijk- de laatste van de zomer.
En vandaag was het fris, ja zelfs een beetje koud bij momenten, de wind giert hierboven dan ook steeds langs alle kanten, even afzakken en de temperatuur stijgt gevoelsmatig met minstens vijf graden. Fijn als 't erg heet is maar minder bij 20° zeg maar.

Vanmorgen mama en kleintje mangoestes tgengekomen tijdens een klein wandelingetej met V en Z.
Fijn. Filmke volgt nog.

10 juni, 2016

Siberische lissen

Een dikke maand nadat ze reeds uitgebloeid zouden geweest zijn kwamen de eerste lissen pas piepen, drie dagen geleden stierf de laatste een eenzame zomerdood. Onder de olijfboom, achter de ligstoelen genoot de geurige purperen nog van een overstroomde waterton en +30 toen werd het ook haar teveel. Siberische lis maar het kunnen ook gewoon een irissen zijn. Dat kan.
Frisse dag trouwens vandaag, hoge sluierbewolking waar de zon niet heen priemen kan. De vogeltjes vinden het wel prettig zo en tsjilpen er op los.

Dit zijn natuurlijk niet de lissen maar gewoon succulenten.

08 juni, 2016

Volop juni

Vandaag 34. Morgen 37°. Stof.

Dinsdag Josdag. Het miesje in de trien.

Dat geraakt hier stilaan opgeklaard. Pfff, eindelijk.

Even een remorque gaan legen en terug. Na de grootste hitte van de dag, wat is het dan heerlijk buiten en wat ruikt het lekker, alleen die stomme muggen.
En spinnen. Veel dit jaar. Brrr.

1u11 bedtijd. Er zijn ochtendmensen en er zijn nachtmensen, dat is genetisch bepaald, dus niet zeuren, dat is gewoon zo. Er zijn ook nachtdieren en dagdieren, ons oudste madam is wakker en jongste meneertje slaapt als een... pisbloem. De pisbloem moet eigenlijk in de kooi voor de nacht maar kan 't ni over m' hart krijgen, die slaapt door. Oh hij snurkt een beetje.


ééntje van enkele dagen geleden
Zinneke en Vlekje



31 mei, 2016

In mei

...leggen alle vogels een ei. Onze zwaluwen hebben al wat vertraging opgelopen wegens vallend nest en onze eigen werken. We hebben hen dan wel geholpen om het nest wat te verstevigen maar we hebben nog geen broedsel mogen verwelkomen.

De gypsy wagon is af als ruwbouw en zal eerst dienen als bergruimte. Spijtig.

Morgen 1 juni en dat betekent dat er eens ernstig moet geklapt worden... 😂

22 mei, 2016

De woonwagen

...in wording...

Gewoon

Wolk/zon en voortdoen. Woon/bergmobiel. Wassen en hopen dat er nog een beetje regen gaat vallen.

Dikke schorpioenen buiten houden. Dawal.

Vlekje slaapt soms diep en dan zijn wij wat ongerust maar als ze dan na een prikje plotsklaps weer op aarde nederdaalt lijkt alles wel ok, beetje oude gewrichten en gespannen spiertjes maar ze is weer als vanouds. Oef.

Mijn pekesstoemp daalt.
Zonnemelk ruikt lekker.
Klop klop klop...

20 mei, 2016

30°

Voor het eerst dit seizoen halen we de dertig. Dat begint. Samson werkt naarstig verder aan de 'woonwagen', het zal een bergruimte op wieltjes worden voorlopig maar 't begint al vorm te krijgen.

Nu dut hij... niet meer.

Het huis staat nog steeds min of meer op zijn kop wegens verhuizingen vd ene plaats naar de andere en omgekeerd.

Top 1000 op Radio 1. The Beatles.



16 mei, 2016

Waar blijft ze nu ?

Vlekje heeft de smaak te pakken en gaat weer vaker op stap maar wij zijn het niet meer gewend dat we haar moeten gaan roepen voor het donker of voor de nacht, het is toch al een 16 jarig oud mieke.
Dus ja het schemert....

Z'is er.

We krijgen een concert. Maar ben wel blij dat ze thuis is. Geit.

Dagen die koeltjes op gang komen maar de zon priemt flink des middags.
Achter/naast het huis rijst er een berging/garage op -in bamboe- .

Veel caracollen.

15 mei, 2016

Test nieuwe GSM etc.

Liever op de laptop maar het kan wel. Fotoke proberen ? Bwah ja.
Eh. Fotoke staat er maar denk dat 'k nog wat moet uitzoeken.





Ronde getallen

Ik dacht: '15 mei'. Ik dacht ook: 'Amai het is weer veel te lang geleden dat ik nog eens iets schreef op mijn blog.'
Et voila, een mooie dag om de stand van zaken eens bij te houden.
Laatste bericht kwam vanop deze Alentejaanse heuvel, dit ook.
Ondertussen waren we beiden nog even afgezakt naar het lage land, per vliegend tuig, landend op Zaventem en in de mogelijkheid de metro te nemen. Beetje vreemde sfeer. Nog een Engelstalige meneer op 't Antwerpse Zuid geholpen. Het vriendenkoppel naast ons afgeluisterd, nu ja afgeluisterd, 't was geen stil, geheim gesprek over zijn moeder en diens interieurbezigheden tijdens elk mogelijk feest en ver daarbuiten. Ik keek zelfs mee foto's die hij voor zijn bezige moeder had gemaakt in haar lentetuin. Voorts konden we met onze suffe koppen makkelijk en slap lachen toen het meisje zijn onhandigheid met de deur en een passagier aanhaalde: 'en gij duwde die deur dicht en die zijn hoofd zat daar tussen, hahaha'. 'Ja, en ik duwde zo nog wat harder omdat ik niet gezien had dat er iemand tussen stak.' Wij zagen het scenario helemaal voor ons, het feit dat de jongen een heel smal hoofd had bracht mijn geestige fantasie helemaal op hol maar ik hield mij in, behalve qua lachsalvo. Hmm, de kortgemouwde gast die met een temperatuur onder 11 naar het Zuid moest dacht dat ik nog wel wat meer alcohol lustte maar ik bedankte, high in the sky meer was ik niet geweest, Samson trouwens ook niet.
Wel flink gegeten die middag, voor 11€ een voorgerecht, hoofdgerecht, nagerecht, drank en een koffie toe. Not bad; not bad at all. Daar gaan we nog terug.

Thuis, Belgische thuis, wachtte ons Vlekje ons op, een gratis concert toe.

En dan meteen erin gevlogen, de Kempen leeggehaald, aanhanger gevuld, Kobe een bezoekje gebracht, eten in Sonseveria, een falafel bij Beni en at last but not at least Delhi Masala nog 's bezocht met M, A, W en I. Lekkertjes en warm.

De volgende dag, wonder boven wonder, helemaal op schema en vertrekkensklaar, moesten wel want behalve dat er grove fouten werden gemaakt tijdens de incheck hadden ze hier ook geen printer, dus werd die geleverd.
Of iemand het normaal vindt dat ge met een fout (vals zo u wil) identiteitsgegeven zomaar het vliegtuig op kan vragen we ons af. Ok, ongewild maar normaal is dat toch niet, in deze tijd, zowel te Brussel als te Lissabon, ik heb daar zware bedenkingen bij.

Maar zo belandden we het lekkere weertje van het noorden verlatend, zigzaggend tussen de donderwolken en een streepje blauw van de regen in drup, zware drup, koude ook. Onderweg in Spanje nog veel te veel eten en drinken gekregen voor 10€, ons Vlekje heeft er nog twee dagen van meegesmuld.

Nat en koud, zo was onze aankomst, moe ook. En va ook.
Die twee op de trein gezet richting Faro, mét valse papieren en een identiteitskaart i.p.v. een paspoort maar ziedaar het lukte wederom.

Hier wordt er een oplossing gezocht voor al onze rommel. Hoe gaan we die wegwerken ? Fisrt things first. Moeilijk.

Honger. Nu. Overmorgen Algarve.
De zon is gaan schijnen, zal de droogte het land weer gaan veroveren ?
Iedereen slaapt, of doet alsof.

15 mei. Siberische lissen of zijn het nu gewone irissen, maakt niet uit, ze zouden al een maand uitgebloeid moeten zijn maar ze tieren nog welig.



26 april, 2016

Aangekomen

De Borsbekenaars zijn gearriveerd in Portugal, Faro, Santa .. , den berg.

Ze slapen.

Zinneke is bang van de vreemden, Marcel niet.

Al twee dagen lekker warm weer 24/25° en in B is 't koud en nat, brrr want wij pakken overmorgen onze biezen.


15 april, 2016

Half april 2016

Ooops, weeral tijd om nog eens te updaten.

Half maart vertrokken.
Drie dagen later aangekomen, ons Vlekje eruit gezwierd, de chauffage aan en de volgende dag reeds Meerhout eens van dichtbij bekeken, het huis althans.
22 maart even door elkaar geschud, gewoon thuis als ontwakingsmoment maar toch.
De dag daarna toch platte rust genomen, niks te vroeg eigenlijk.
Toen moesten er veren gehaald in Nl, heen en weer.
En dan tot 2 april, van 's morgens tot Thuis en in 't weekend wat langer de pastorij vormgegeven.

2 april, opening, dat groot kind verkocht.
7 april Samson richting Charleroi wegens Zaventem kapot.
Allez, richting P eigenlijk natuurlijk.
Of nog meer: richting Zinneke, Marcel en stoute Midas.
Iedereen present.
En overmorgen, ik richting huis maar eerst een halve eeuw herdenken te M.

Bilzen dat doet mij aan jazz denken.


06 maart, 2016

Schoenen met gaatjes

"Schoenen met gaatjes. Hahaha."

Bizarre mensen die estrangeiros.

Uitgelachen door een man met veel boerenwijsheid in pacht: gaatjes in uw schoenen die moet ge laten maken, een waarheid als een koe.

Vele jaren na onze eerste kennismaking stonden we aan een enorm bed.
Althans zo leek het toch.  Het kon ook liggen aan het ventje dat erin lag, sowieso al Zuid-Portugees formaat maar zelfs daarmee rekening houdend lag daar nog slechts een schim van zichzelf.
Ook misschien net iets te bruusk gewekt door de verzorgster, zijn blik op oneindig, van mij naar Samson en weer terug, diep gravend in zijn geheugen; een moment van herkenning of niet ?
Toch fijn dat we nog even zijn langsgegaan.

2 maart telefoon van één der zonen.

3 maart afscheid van onze oudste buurman; een generatie sterft uit, het doet toch iets met een mens.



29 februari, 2016

De welgestelden

Inmiddels 1 maart.

Die welgestelden van Orient. Wie zijn dat ? Wat doen die ? Hoeveel verdienen die ? En hoe zien die chique appartementen er vanbinnen uit ?

Ben al even gaan piepen op een website, wat ik zag beantwoordde niet echt aan mijn verwachtingen, nieuw, modern, redelijk strak maar toch ook een beetje een allegaartje van stijlen. Nu ja 't was maar één building waarvan ik iets kon zien.
De prijzen vielen ook nog best mee, de minimum dan, 600€ voor een net optrekje met ingerichte badkamer en keuken kan blijkbaar ook al, 'k zag ook 3000€, da's al iets van een andere orde maar ook weer niet exuberant.

Er loopt daar ook heel wat security rond, het is daar proper en netjes, dat zal dan wel in een extra kost zitten neem 'k aan.

Veel volk ziet ge daar ook niet, dus ik vraag me dan af of die appartementen allemaal wel daadwerkelijk bewoond zijn. Misschien zijn het vakantie optrekjes van rijke Duitsers, Britten of Saoudi's. Wie zal het zeggen ?
Wel een goed veggierestaurantje onder één van die buildings, altijd stampvol, dat wel.

De hotels staan ook genoteerd in de hogere prijsklasse maar voor 90€ kan ook, goed zoeken en het kan vast voor nog minder maar waarschijnlijk zitten ze in 't hoogseizoen wel goed volgeboekt aan vette prijzen; 230€ bvb.

't Was zomaar een bedenking ter zijde want eigenlijk wou 'k de afgelopen 3 weken loggen.

Morgen. Of overmorgen. Toch voor half maart want bijna weer de baan op...


29 februari inmiddels

Gelukkig een dag extra of ik had slechts één februari bericht.

En dan nu vlug even samenvatten want het is bijna maart:

Precies drie weken geleden landde ik op Lisboa.
Carnavaleske toestanden maar de politie was écht.

Slapen op ons vast plaatske aan Orient.
Ook wakker worden aldaar.
Een Samson die mij niet afjaagt, da's raar.
Een heel ander weertje dan bij m'n vertrek toen er een lekker zonnetje scheen.
Regen. Maar niet koud.
Mensen die op het water lopen in de verte.
Althans zo leek het toch.
Een zandbank.
'k Zou daar wel m'n draai kunnen vinden zo.
Hoewel we het gegeven niet helemaal snappen.
Portugezen zijn over 't algemeen niet zo heel erg rijk en 'k heb 't gevoel dat er niet zo een heel grote kloof is tussen de zeer welgestelden en de échte armen, er is best (nog) wel sociale voorziening voor wie het niet zo breed heeft maar daar weet 'k natuurlijk ook niet alles over.
Maar die Portugese ? welgestelden maken me nieuwsgierig.

06 februari, 2016

Het dierenasiel

Onze Toon was er niet blij mee dus na maanden eindelijk de knoop doorgehakt, Katertje X naar 't asiel gebracht. 
Een moeilijk in te schatten sfeer. Sommigen staan daar voor uw neus hun hond af, ze hebben het daar duidelijk moeilijk mee, da's al iets, ik kan maar hopen dat ze een serieuze reden hebben maar toch hartverscheurend. Anderzijds was ik getuige van een adoptie én nogal wat mensen die een tochtje met de honden maakten, op een zaterdag weliswaar, tijdens de midweek zijn de vrijwillige hondenwandelaars nog meer dan welkom. Dus beste gepensioneerden, trek uw wandelschoenen aan en best ook een broek en jas, die tegen een vuil pootje kunnen en begeef u naar het dichtstbijzijnde asiel. 
Als ge zo meer een kattenmens zijt kies er dan voor om een keer de kattenbakken te gaan verversen en daarna wat te knuffelen met de poesies. Collectebussen uitdelen kan ook, of zet er zelf één op uw bureautafel, toog, ...

Hopelijk krijgt X vlug een nieuwe thuis.

Klik hieronder voor alle Belgische adressen:

En maandag eindelijk terug zuidwaarts. Na 3 dagen rijden slechts 3 dagen Portugal in januari, nu voor écht, allez 't is te zeggen half maart trekken we alweer noordwaarts, met aanhanger en al.

21 januari, 2016

Over en weer

...en over en weer.

Maandagavond 11/01  komt Samson terug, van hot naar her, nog een Australian Homemade en dan een beetje halsoverkop vertrokken zaterdagavond 16/01. Dinsdagmiddag gearriveerd op den berg en nu bijna klaar om mijn valies te pakken want morgennamiddag het vliegtuig op.
Toch nog een lekker zonnetje gehad, knuffeltjes met Zinneke en Marcel, Midas een streelke, de stoof aanhouden, erwtensoep maken en we ronden af.
Ja, ja ondanks het koude en ongezonde galerieleven braken de keelpijntjes of heuse griepen niet echt helemaal door.

10 januari, 2016

Nog 20 minuten...

...en ik pak mijn boeltje.

Naar Vlekje en de warmte. Komen afbreken hier en de tocht zuidwaarts inzetten om dan enkele dagen later weder te keren naar het koele noorden

We eindigen kif kif.

Heb toch een kriekenvlaai op, werd getracteerd op een Hasseltse koffie en ben wat gaan opwarmen bij de kerstboomverbranding; hartverwarmend bezoek van L-R, J en R.


08 januari, 2016

De 4 daagse...

...van Knokke naar Antwerpen, denaldi en dendelhaize en vooral denapotheek...

Dan hebt ge 4 days off van d'ijskast in het mondaine Knokke, wordt ge halverwege uw voorlaatste dag geveld door pijntjes in de keel en snot. Alsof er toch nog een hogere macht enig beslissingsrecht heeft breekt het die nacht niet door, de chauffage gaat wel een keer of vier meer en langer aan, er sluimert immers wat.

En dan is 't van gesnotter en gehoest, druppels, sinutab, vlierbessenstroop en thee met honing en veel citroen. Had me mijn vierdaagse net iets anders voorgesteld, mezelf na een week van pottekes-met-warm-water-eten een beetje verwennen met een gezonde maaltijd is me nog net gelukt. Ondertussen ook nog een stuk of wat katten voorzien in hun natje, droogje en kakapipikorrels, de nood aan een proper onderbroek en sokken opgelost, veel beweging, dan gaat het slijm iets minder snel zwellen, 's nachts hulp van Sinutab en een paar liter neusdruppels.
Op dag 4 leek hat allemaal wel goed te komen, de valling leek geen sinusitis te worden maar toen werd ik geveld door pijntjes in het hoofd, druk op de schouders en een licht misselijke toestand maakte zich van mij meester.
Ellende alom. Kots, braak, kots. Dacht niet dat ik het ging halen vannacht rond 5u maar om 8u werd ik redelijk uitgeslapen weer gezond wakker. Oef. De Samsonziekte heeft ook mij in haar macht.

Heb het na wat treinvertragingen gehaald maar Knokke is uitgestorven na een vakantie op een doordeweekse dag dus: ik zit hier. In de kou. Voor niemendalle.
Heb wel een fleecedeken gekocht, eindelijk één gevonden met een breedte groter dan 1,50m, de lengte is uiteraard ook groter dan 2meter, ze gaat op ons winterbed passen. Mintgroen. Jeuj.

02 januari, 2016

Knokke 2/1/2016

Een nacht met een aantal gratis concerten.
Danku Vlekje.

Een ochtend waarop ge liever niet in de spiegel kijkt.
Deed ik toch.
Danku Vlekje.

Voel ik daar een beetje pijn aan die rechter amandel ?
Daar kan Vlekje niks aan doen.

Een laaaange reis naar de zee.
Een laaaange dag voor de boeg.

De apotheek naast de deur brengt soelaas.
Allez, zelf soelaas gaan halen.

Nog even Delhaizen zometeen en dan onder de namaakwol.
Hopelijk niet te ziek morgenvroeg.

En morgenavond 'mag' ik naar Vlekje, voor wel 4 dagen, wij gaan blij zijn.
Hoewel.

9 man


01 januari, 2016

Knokke 1 jan. 2016

't Kon niet op.
Langs de kust, toch tot zover ik kon zien en daar zat Zeebrugge dan weer voor iets tussen, knalde het een als in een oude oorlogsfilm.

Menig vogel en ander niet tot de menselijke soort behorend warmbloedig organisme beleeft er geen lol aan maar de mens is er tuk op. Knallende kleurtjes. Al dan niet professioneel.

De temperaturen zijn gezakt, eindelijk winters zeg maar, zéér tegen mijn zin dat geef ik toe.

Vlekje, Toon en Dienandere wachten op me... 'kijk er naar uit...