Totaal aantal pageviews

15 september, 2015

's Nachts op het strand

Praia do Castelo nabij Albufeira mocht vorige keer dan een indrukwekkende plaats om bij te ontwaken  geweest zijn, de kuststrook is hier lang genoeg om eens iets anders uit te proberen.

Praia Grande zag er goed uit op de Google Earth kaart, dus wij daar naar toe... in het donker...

Wegje in, zandpadje uit, weer terug, een draaitje in het niets, zometeen vallen we nog in 't water.
Toch maar wat verder. Samson zag het niet zitten want zag niets.
Mja, dan even vertrouwen op de GPS die wel niet echt wist waar we waren maar toch wel iets in beeld bracht. Blauw = het water.

In the middle of nowhere, 's nachts dan toch en een Portugees staat bij ons dan wel om bekend om de zogenaamde blitzbezoekjes aan aangelegde danwel natuurlijke schoonheid maar daar aan Praia Grande werd er toch wel héél veel geblitzt.
Er valt daar in die achterduinen na 20 uur niks te beleven, ik verwachtte hooguit een avontuurlijke Franse mobilhomer of een omgebouwde oude bebloemde Duitse Mercedesbus  maar geen af en aan gerij van meerdere gewone grijze familiekarretjes .

Hmm. Samson was weer een beetje ongerust.
Ik zag dat.
Vissers ? Hmm nee. Denk 't niet. 
Drugstrafikanten ?
Of nee, wapentrafikanten.
Slavenhandelaars ?
Vrouwenhandel ?
Autodieven ?
Ontvoerders ?
Moordenaars ?

Een wandelingetje over de houten wandelbrug. In het pikkedonker. Kwakende kikkers, krakende planken.
Een eenzame wandelaar.
Zonder hondje. Grrr.
Eens uitwaaien zeker. Kan iedereen overkomen. Een verlies, een scheiding, de crisis, geen reden te gek om de neus eens in de wind te steken.
Die meneer was vast ook liever alleen geweest want er kon na taxering amper een goeienacht af.
Hmm, rechtsomkeer, die wandelbrug blééf al duren.

Lichten gaan aan, lichten gaan uit.
Auto's keren, auto's par keren.
"De onze staat er nog." hoor ik S denken.

Ik breek me het hoofd. En ineens begon het te dagen.

"Ja, zou kunnen." zegt S. Ja ja, denk ik toch wel gerustgesteld.
"We rijden toch maar wat verder." zegt S.
Ok dan. (Schijter)
En zo belandden we weer op ons plaatsje van vorige keer. Praia do Castelo. Een omgebouwde paarse Citroen met een doodskop stelt ons gerust.
Rust.
Oh, een uiltje. Mooi. Zo ongegeneerd strijkt die meermaals langs ons neer. Hij ziet mij en kijkt naar het vogeltje. Een blitzer, een échte, verjaagt hem even maar Mijnheer of Mevrouw de Uil komt weer terug.
De foto heeft u al gezien.


http://gay-algarve.weebly.com/armaccedilatildeo-de-pera.html





Geen opmerkingen:

Een reactie posten