Totaal aantal pageviews

29 juni, 2015

Brand en rook

Zag ik daar een rookpluim net na de middag, een rookpluim die een hele wolk werd, ja zelfs het Monchiquegebergte verborg, dat is toch zowat een halve zuiderse kim zeg maar.

Vliegtuigjes verlieten pas in de vooravond het front, het moet één vd zwaarste branden in de omgeving geweest zijn sinds jaren, in elk geval was het gisteren de zwaarste vh land, en er zijn er veel elke dag opnieuw. Onbegrijpelijk, want het moet toch meestal iemands fout of zelfs slechtheid zijn. Triestig, al die beestjes en al die arme (of iets minder arme) mensen die have en goed moeten verlaten én dat soms in de vlammen zien opgaan. Arme brandweerlui, of stoere lieden zeg maar, die in deze hoge temperaturen (bijna 40 sowieso) de strijd aangaan, gisteren leek het in elk geval zo een strijd die moeilijk te winnen viel, tot na zonsondergang bleef er een gloed achter in de niet zo heel verre verte.

Wij zetten een evacuatieplannetje op, auto's id goede richting, kattenhokjes er in en bespreken wat mee moet, als dat nog kan natuurlijk.
Wat redt een mens dan: zijn beestjes, een rugzakje met camera en harde schijf, laptop, de metalen koffertjes (camera, video's,...), foto's, papieren (die vh huis en de verzekering toch alvast want denk niet dat het hier makkelijk regelen is om eventueel opnieuw op te bouwen (als 'k dat al zou willen)). Mocht er tijd over zijn, nog wat waardevolle spullen en mss wat onafgewerkte schilderijen, liefst ook wat kleding. S neemt de oude Toyota Landcruiser, ik de Mitsu.
Hopelijk komt het nooit zover en kunnen we gewoon net zoals gisteren verder genieten van bvb. een plons in het bad. Heerlijk, alleen het uitzicht was minder vrolijk dus: de zich nog steeds uitbreidende wolk... niet in onze richting, dat maakte de bedreiging iets kleiner en ons wat minder gespannen.
Het moet in de buurt ontstaan zijn alwaar onze oppassers logeerden onlangs.

Had ik al iets over onze boot gezegd ?
We hebben een boot. Een schip. Een scheepje. Een gummy one maar toch. Toch ?
Samson is net wakker en zegt iets over het bootje daarom dat ik er aan denk.
Maar goed, wat zegt hij ? Er zit iets bij dat bootje om het water droog te houden.

Huh ?



24 juni, 2015

Zigzaggend over de baan voor twee koppen

Er kwam net geen auto laat staan een vrachtwagen uit de andere richting want ik nam het stuur dan wel over vanuit de passagiersplaats, het had te laat kunnen zijn.
Soms, heel soms kijkt Samson net iets te lang weg van de baan omdat hij een antwoord van me verwacht ofzo en wanneer ik dan al helemaal de crashhouding aanneem eindelijk beseft dat er een fout bij hem ligt maar dit geheel terzijde.

Er was een wesp binnengevlogen langs het raam, die raakte verstrikt in Samsons weelderige haardos. Wespen houden dan niet van een aaitje dus besloot deze haar angel te gebruiken.
Gevolg: Pijn, gejank én een auto die de verkeerde richting uitging. Mhow. Gelukkig ook geen afgrond.
Vandaag een hand drie maal het normale volume. Geen allergie blijkbaar wel een hevig reactie die hij niet in de mond of keel moet krijgen. Gelukkig neemt die zwelling wel haar tijd zodat hulp nog op tijd zou komen... laat ons toch maar hopen.

Toch in de Algarve geraakt om twee koppen aan te kopen voor onze satelliet. Veel geduld vraagt dat zo een satelliet, althans het vinden toch. We zijn er nog niet mee klaar da's duidelijk.

Zo waren we in de buurt van het hippe (not) Faro beland, wist ik toch nog wel een vegetarisch restaurantje zeker. Lekker alleen jammer dat mijnheer nogal een zure was.  's Iets anders dan Indiër.




20 juni, 2015

Hot !

Hot.

Die Indiër gisteren.

De temperaturen de laatste dagen.
37°C vandaag, dat begint toch al.

Of het in de Alentejo ook zo warm is vroegen ze in het Indisch restaurant.
Tja, nog warmer dan hier eigenlijk ja, nu toch id zomer dan.
Het kon deels in het Nederlands want 1 meneer, een Sikh waarschijnlijk, was bekend in de driehoek Hasselt, St-Truiden, Borgloon, zo ratelde hij de hele buurt af.
"Lekker ?" "Euh ja hé."
"Snoeien." "Dat dan weer niet nee maar ik denk wel dat ik weet waar ge het over hebt."
"Appelen en peren."
Ja ja. Mijnheer Singh (dat denk ik dan maar) heeft een tulbandje op het hoofd, dus mijnheer zal vast een Sikh zijn.
Een plukker.
En dat het weer hier toch net iets beter is dan in dat driehoekske daar in het verre hoge noorden.
"By car ?" Ja, toch wel. 2000 en nog wat kilometers, reken de miles maar zelf uit, ik vergeet dat altijd en mensen die in miles rekenen die weten dat wel, dat dacht ik er dan maar bij... ge ziet toch ook da'k aan 't zweten ben én aan 't huilen. Weinig servetjes eigenlijk vandaag.
Ver. Dat is zeker maar aan hun kopke te zien toch precies verkeerd gerekend of gewoon aan andere afstanden. India, da's ver. Maar wel goe van eten.
Het mocht 'hot' maar 'Indian hot' hoefde nu ook weer niet, die op de Gitschotellei weet het precies beter te doseren.

En ineens was 't vijf uur en hadden we nog geen boodschappen gedaan, eerst Leroy Merlin, als ge zin hebt om eens een Frans gezin tegen het lijf te lopen ga dan naar de Franse brico, ze hebben daar alles en vooral ook veel personeel. In groen-zwarte pakjes, kwestie van duidelijk te maken dat het daadwerkelijk personeel is want veel meer dan met een ladderke of een hamerke rondlopen doen ze daar ook niet. Gewoon veel te veel personeel, verdeling van de banen veronderstel ik, inclusief het loon natuurlijk. Enfin, ze zijn er wel de Fransen, alleen vallen ze zo in 't algemeen niet op, op een ander hoort ge Duits, Engels, Belgisch Nederlands, Hollands Nederlands, Belgisch Frans, ja zelfs Pools, Russisch en iets Indisch maar Frans Frans toch niet zoveel. Fransen gaan dan ook eerder in Frankrijk blijven denk ik, bedenken we ons zelf ook wel eens als we halverwege onze autorit hebben uitgezeten en -gelegen: als we nu iets in Frankrijk hadden dan waren we er al. 't Is hier toch ook schoon en vast goe van eten. 
Het was al laat toen we thuiskwamen met ons restauratiemateriaal voor de slaapkamer en een heel klein beetje voedsel wegens beu van winkelen. 

Ice tea. Veel ice tea. Selfmade. 37°C. Samson heeft een dutje gedaan en ziet er voos uit. Doet ook voos. Man man man. 't Is warm. "Amai." Zegt 'm. Geeuw.



15 juni, 2015

Nog nat in Portugal

Wie een weekje Portugal had geboekt in deze periode had hopelijk een regenfrakske en caoutchouc bottekes bij.

Had ik al geschreven dat 'dievanierover' er weer zijn. Derde keer in zes maanden tijd met twee kinderen; wij natuurlijk nieuwsgierig hoe de vork in de steel zit, bijna elke dag is er iemand met de auto weg. Werken die hier af en toe ? Wonen die in Lissabon ? Doen die aan thuisonderwijs ?

De ander boerderij blijf behalve een wekelijkse of veertiendaagse passage van de zoon en een paar grazende koeien met hoeder en honden voor stil en leeg.

Dat de route die ooit gevolgd werd met de schaapjes helemaal overwoekert mag geen wonder heten. Wel jammer, het is daar zo mooi beneden in het bos maar het verwordt stilaan tot een jungle, nog een herfst en winter en in de lente is er geen doorkomen meer.

Ik maak erwtensoep. Heb je ooit. Al komen die +30 temperaturen er stilaan aan, nu is het nog koel op Monte Dinges dus een stevige snert zal smaken.

Tv is nog niet voor vandaag, daaarvoor moeten we naar de Algarve, er schijnt nog iets te ontbreken.
Hopelijk kunnen we 'de laatste' nog zien want er lijkt weer vanalles te gebeuren volgens de korte inhouden. :D

14 juni, 2015

Regen, veel regen en geroosterde ooievaar

Samson terug thuis eind mei. Samen in vertrekmodus. Van hot naar her, kruiden, muesli, stevia, dropjes, dweilen vd Krak en ander spul. Geen uitpuilende auto deze keer maar wel een schotelantenne om de gedigitaliseerde zenders beet te krijgen want 't is hier gedaan met tv vl, enkel de Nederlandse en een stuk of 400 andere van een beetje interessante tot amper interessante ja zelfs ronduit oninteressante zenders maar geen Vlaamsche meer, RTBF of RTL hebben er zelfs nooit opgestaan. Een enorme schotel dus aan onze voeten maar Vlekje liet het niet aan haar hartje komen, twee redelijk stille nachten en één waar er teveel boeiende passages waren om er echt te gaan bijliggen.

De reis was ook slechts anderhalve dag verlaat maar dat bleek niet zo erg te zijn, een nachtje Parijs en dan doekes doen, volgende ochtend pas om 9u op de baan, Samson moet nog moe geweest zijn want geen geëmmer aan mijn nog slaperig hoofdje rond de zessen. Redelijk mooi weer nog maar niet te heet want vensters kunnen niet wagewijd open wegens kat aan boord, airco heeft even dienst gedaan.
De volgende ochtend wel geëmmer aan mijn nog soezende oren, een dampende speculaaskoffie in mijn handen geduwd en veel te vroeg kartonnen dozen en een kattenbak moeten verhuizen, er was nochtans geen haast bij, de oppasmadammen verwachtten ons pas vrijdag, in 't slechtste geval mocht het zelfs zaterdagochtend worden.

On the road again. Spanje. Hmm, koud in Spanje. 9°C en zo bleef het een hele dag schommelen rond de 12°C. Frisjes en bewolkt. Beetje na de middag brak dan de hel los, regen, veel regen ja zelfs een volmondige wolkbreuk, geen steek voor de ogen van het ene moment op het andere. Zéér gevaarlijk op een autostrade met voor en achterliggers; met bakken viel het eruit, we trotseerden één van de ergste onweders ooit, althans voor ons op de baan, we zaten er middenin, bliksemschichten flirtten met onze kooi van Faraday, regen kletterde op onze ruiten, wij hielden er de aandacht bij tot we het eindelijk konden achterlaten. Brand op een elektriciteitspaal... oh... een ooievaarsnest, beestjes vast geroosterd, zal wel vlug gegaan zijn maar toch jammer dat nieuw jong en ouderlijk leven in de Spaanse pampa's.

Tegen de avond konden we eindelijk de grijze massa volledig achter ons laten want het ene onweer volgde het andere op, de temperatuur steeg tot boven de 25, ah eindelijk Spaanse en/of extremadura junitemperaturen, om 10 uur 's avonds werd het bijna drie maal zo warm als die ochtend.

Portugal in zicht. Grens over. Eten in een veel te duur hotelrestaurant, niks meer dan in een doordeweeks Portugees restaurantje, wél gebakken i.p.v. geroosterde vis, zoals gewoonlijk lekkere rijst en voor Samson nog drie stukjes broccoli en voor mij de slechtste frieten... frieten ? ooit... eh nee die van shuva en teressa waren nog slechter, enfin. Maar het was zwoel, de bestemming bijna bereikt en we hadden vooral grote honger naar een warme maaltijd, het dubbele van een gewone rekening namen we er dan maar bij, de veel te luide Spaanse radio en de plots bijgeplaatste tv door Mijnheer de Baas en de muggen ook.

Katjes, honden, weetikveelwatnog hielden onze kleinste passagier die nacht in de ban, ongegeneerd stapt dat beest dan over ons heen, springt op onze overvolle pipiblazen en begon zelfs te emmeren naar de ochtend toe.

Tijd om te vertrekken naar onze eindbestemming.
A&L wachtten ons op, wij moe, zij uitgerust. Of ook moe ? Zo een afsluit vraagt immers wat opruim- en poetswerk. Onze Marcel bleek twee dagen vermist te zijn geweest maar was alweer terecht, Zinneke had slechts een oproep nodig, Samson is haar gaan halen in het bos en samen zijn ze id 'halve slaapkamer' gaan overnachten, ik koos voor de auto, met Marcel, wat is dat beest een verademing, zo braaf, zo zacht, zo stil, een droom, een droom voor ons allebei, denk dat het zes weken geleden was dat ik nog 's doorgeslapen had.

En dan de volgende ochtend de madammen naar de trein gebracht, richting Sintra en M. Et voila, dat is weer goed meegevallen zeker voor iedereen. Alleen jammer dat Zinneke daar niks aan heeft.
De nieuwe oude auto heeft wel goed dienst moeten leveren, hij staat nu te blinken in de regen.

Regen ? Ja regen. Het regent en het is ook hier frisjes. Half juni, ik heb altijd puftemperaturen gekend in de zomermaanden maar net als vorig jaar mogen we hier nu nog water opvangen... het zwembad zal blij zijn... eh wij zullen blij zijn... binnenkort.

Voorts staat het huis hier nog een beetje ontmanteld om nog meer ontmanteld te worden, bweurk, nieuwe panlatten, nieuwe vensters (zet nooit houten vensters in de Alentejaanse heuvels want ge gaat het u beklagen) en de slaapkamer verder ontruimen en herinstalleren... en nog veel meer. Gent wacht eind dit jaar, een neef al eerder vrees ik, een Kempisch huis voorjaar 2016 en het huis van God in 2017; we zullen onze bezigheid hebben.

Samson slaapt, Z en V ook denk ik, ik niet, M weet ik niet.
't Is grijs dus stofzuigen zal ik maar zo laten, de enorme wasberg sowieso.

Ook duiven gaan soms plots dood.
(A'pen naast de spoorweg, mei 2015)




03 juni, 2015

End of the Line

Ziezo, het einde is weer in zicht. Samson keerde weer weer enkele dagen geleden en nieuwe madammen hebben het even overgenomen. Marcel laat het zich welgevalle, Midas ondergaat en Zinneke zal het vast van op een afstandje bekijken.
Ons zagemieke zal ook blij zijn om terug te mogen keren, overdag slaapt dat als een roos, 's nachts om de twee uur hebben we het geweten. Grrr.
En nu zijn we moe maar we gaan naar het MAS en dan Indiaas.
Indiaas, schrijf ik omdat Indisch niet juist is maar het gaat gewoon lekker zijn