Totaal aantal pageviews

14 februari, 2015

14 februari

Alweer.
Alweer meer dan een maand geleden dat er ihier nog iets deftig verscheen.
Want wat is 'synx...' ?
Niks. Synchronisatie. Een schrijffout en een test, ja dat dan weer wel. Ik had op mijn phone, een 'Blogger app' maar zoals er het één en ander soms niet wil macheren liet/laat ook die het min of meer afweten. Een titel posten ging nog, een foto en tekst even niet.
Zou anders makkelijk zijn om zo af en toe een beeldje te posten om zo wat bij te blijven want euh...

Enfin, over tot de orde vd dag.

Half, ja precies half februari van het jaar 2015 inmiddels.

We wonen nu in een atelierruimte, zover is het gekomen, de annexatie begon zowat een winter of drie geleden maar de externe bezetting, de houtworm, vd slaapkamer draagt ook haar steentje bij.
Samson moet doeken beschilderen en kan dus geen slaapkamers terug in elkaar knutselen, gevolg is dat we voor een tijdje teruggeschoven zijn naar de 'logeerkamer', al onze vers gewassen rommel belandt ook steeds op een grotere en grotere hoop in diezelfde logeerkamer. Maar niet enkel dat dus, het mag dan in de zon (die vandaag helaas wel helemaal afwezig is) lekker opwarmen overdag, binnen wordt het snel kil zonder stoof en al helemaal in wat moet doorgaan voor een atelier want dat is momenteel dan weer een garage, een open garage, een garage waar af en toe een uiltje huist ook nog. Het nieuwe woongedeelte is ook nog ver van bewoonbaar maar is ook te koud en stoffig voor de schepper der schone kunsten... dus... vindt alles hier plaats rond zetel, tafel, tv én stoof.

Op naar 1 mei. Dan moet alles af zijn. Alles. En eigenlijk is er nog maar één. Hmm, drie versies van één en nog wat. 20 maart 2015 moet alles klaar zijn, 'klaar', en 't is zonsverduistering. :)
Ik ben natuurlijk niet eerlijk want er staat nog wel wat id steigers... maar toch.

Samson is flauw. Hij heeft kauw.

Die katten hangen ook mijn voeten uit. De moordenaars, wat zeg ik moordenaars, de sadisten. Muizen en vogeltjes worden in de lucht geslingerd en amper opgegeten. Af en toe valt er een muisje te redden. Ocharme toch. Piep piep piep.

Ik ben nu een dikke week terug Samson al een drietal weken, half januari vertrokken we immers naar België, dokters, oogartsen, modellen, ... Vlekje mocht op hotel in Monchique, arm Vlekje maar ze is te oud om nog alleen achter te laten en net kneedbaar genoeg om haar zoiets aan te doen. De week na afhalen is ze dan onafscheidelijk, daarna wordt ze weer normaal. Vlekje.

Eens kijken wat ik nog moet aanvullen en 's kijken of 'k wat beeldjes kan posten maar niet nu.
Over een maand ofzo. ;)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten