...maakt de lente niet maar 't was wel die van ons... denk ik.
Met veel gekwetter kondigde er ééntje zijn/haar komst aan vanmiddag, van de weeromstuit vloog hij/zij richting 'stal' of gewoon naar de plaats waar het oude, maar gevallen nestje van vorig jaar hing en er een bende kleine gastjes het levenslicht zagen.
Welkom welkom zwaluwtjes.
Minder welkom was een ander beessie vanmorgen. Die twee Portugese ouwe rotten sliepen daar door, die moeten het zelfs zien of toch minstens horen gebeuren hebben...
Het oudste en dunste beest, zij met de knobbelpoot, had er oog en vooral oor naar. Wist ik wel zeker dat het geen dikke spin was, dat zag ik aan haar geconcentreerde blik, hoopte Samson dat toch net iets meer dan dat het een viervoetertje zou zijn.
Ik wist dat ik moest zoeken ts het brandhout in de houtbak...
PIEP zei de muis.
Moh. Ze moet er vannacht ingevallen zijn via het door haar enkele grammetjes gekantelde bordje dat Samson in het zoldergat had gelegd. Arm dier. Zo bang.
Heb het beestje achteraan het huis vrijgelaten... nu is 't aan haar natuurlijk.
Bobbi hangt hier ook nog rond... en heeft groooooote honger...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten