Totaal aantal pageviews

26 december, 2013

Da-aaag

Zuinigheid is troef. Al twee dagen zware bewolking, vandaag is de zon dan toch een paar x komen piepen en is er wat recuperatie geweest voor de batterijen maar nu is het weer grijs dus: da-aaag.


Zuinig

21 december, 2013

Ik haat ze

Dat ik ze haat. Die machokerels in camouflagepakske razen hier in hun pick ups voorbij, hebben nog het lef eens te zwaaien en ik... ik steek ook mijn hand op... uiteraard niet van harte maar ik hoop dan dat ze ons persoonlijk loslopend gedierte niet gaan viseren want dat gespuis schiet op alles wat beweegt. 
Bambi's dat hebben ze hier behalve op verkeerspaaltjes niet eens maar everzwijnen moeten al te vaak het loodje leggen en dat ene konijntje gaat ook neer. 
2 x / week dat zou om te beginnen al teruggebracht moeten worden naar 1x en drijfjacht absoluut verboden.

Vanmiddag alle zaadjes uit de johannesbroodboompeulen gehaald en in potjes gestoken + hier en daar eentje in de grond gestoken.


17 december, 2013

De Zon en de Zin

Er werd ons regen 'beloofd' maar de zon schijnt en het is redelijk zacht. Mijn vallingkop kan nog niet zo goed tegen de buitenlucht maar het doet toch iets minder pijn.

....en onze Zinneke is aangekomen, ze staat scherp maar niet ongezond, eigenlijk is ze perfect zo, zouden we moeten kunnen houden. Ze is blij. Ze slaapt. Iedereen slaapt. Onze Marcel komt stilaan weer wat op zijn positievekes, zijn blik staat op 'goed zo, laat me liggen'.

Samson maakt zijn atelier toe.

Het is bijna 5 voor 12... Belgische tijd...

Oh, nog vier keer slapen en de dagen gaan weer lengen. Joepie.

Het mag nu nog even lekker weer zijn maar dan zouden we af en toe toch wat stevige regenbuitjes moeten gaan krijgen.

16 december, 2013

Pijn

Pijn. Het was lang geleden en die rotvalling zal wel geholpen hebben maar ik crepeerde weer van de pijn in mijn oren tijdens de landing, bovendien zat ik niet eens alleen, zelfs een tussenzetel was me niet gegund deze keer en net als ik het meer dan ooit nodig had wegens enkele vrijwel slapeloze nachten na elkaar.
Een valling is bij mij nooit zomaar een verkoudheidje, het is altijd net dat ietsje meer wegens vollopende sinussen en dus zwaar verstopte toestanden. Maar ik heb het nog onder controle, niet té veel druppelen en het komt wel goed... veel rochelen ook want snuiten is in principe strafbaar... ja sorry, ik kom nu dan ook niet graag onder de mensen... hoewel... hier wordt sowieso wat afgerocheld...

Maar die pijn in het vliegtuig is dus ondraaglijk, een enorme druk op alle gaatjes in uw kop... en dat zijn er niet meer dan bij een ander, minder zelfs want sommige zijn bij mij eerder wat gevuld. Het lijkt de hele tijd alsof uw trommelvliezen op exploderen staan.
Nee, slikken helpt niet, zelfs mijn ander trukje, proberen te geeuwen (niet altijd gemakkelijk wanneer geen vaak) lukt niet in bepaalde omstandigheden, het is gewoon ondergaan.
Na de landing trouwens nog een tijdje doof aan één kant, tot we de bergjes van Monchique inreden daar ging de luchtdruk nog even te keer en plofte er het één en ander vanbinnen, gevolg: andere kant doof... maar nu denk ik dat het weer ok is qua oorgedoe.

Gisteren dus eerst dus nog naar den Aldi om wat boecht in te slaan, de appelsienenboer het veld weer opgejaagd wegens uitverkocht en dan ons Madammeke gaan halen bij Monsieur Francis.
"Ze is heel gentille geweest" zei 'm. Oooh. Vlekje zo blij om ons te zien en wij natuurlijk ook zo blij om haar te zien.

Bij aankomst niemand in de buurt.
Vanmorgen is Marcelleke zich komen melden met een kopke dat op 'wat was dat nu ?' stond gaapte hij ons aan maar toen vlijde hij zich al vlug neder in de slaap der slapen...
Midas is ook reeds vd partij maar niet zo rond als vorige keer... de honden hebben namelijk meegsnoept aan het brokjessysteem waar ze aankonden.
...en nu is het enkel nog wachten op ons jongste poezemeiske Zinneke..........

Paaaaain... Boecht van den Aldi......

13 december, 2013

Snotneus

Een valling heeft ons bij de neus man. Allebei snotteren we het vertrek tegemoet, hij met enkele dagen voorsprong, ik achterophinkend. Ik haat het. Breek nog liever een arm...

Maar het is bijna zover, ons Vlekje wacht in haar hotel om weer mee onder de dekens te kunnen en luid spinnend te vertellen dat we haar dat nooit meer mogen aandoen. Volgende keer zal ze dan ook meereizen per auto, geen Senauke noch een Frauke maar ze moet er maar aan wennen.


08 december, 2013

Gas afgesloten

Hoewel het vaak niet gemakkelijk is kan ik, denk ik, mij redelijk goed inleven in andermans situatie. Vooral het ontberen van een warmtebron in een winterse situatie doet mij al rillen als ik er nog maar denk. 
En kijk, ik mag het aan den lijve ondervinden, koukleum nr 1 moet het al een hele ochtend en middag stellen zonder centrale gloed. Mijn neus is mijn maatstaaf, als die koude lucht begint in- en uit te ademen, dan heb ik kou. Als mijn voeten en vingers stijf bevroren een vorm aannemen is dat een tweede indicatie.
Maar ach, ik hard mij, straks wordt ze weer aangesloten, althans dat hoop ik want of dat klusje hierboven vandaag nog geklaard wordt daar ben ik helemaal niet zo zeker van.
Het is hier sowieso ook maar akelig stil en kil zo zonder katje in huis, Toon mag de nachten verwarmen maar overdag krijgt ge dat schepseltje niet genesteld in huis, één onverwachte beweging en mijnheer is ribbedebie. 
Warme thee of soyamelk kunnen wonderen doen maar krijg het er even niet meer bijgegoten vrees ik, de boterpistolekes kunnen toch zo lekker zijn dat ik blijf eten. 
Voor de mensen van de parking: een boterpistolet is de veredelde versie van alle pistolets én croissants samen, gewoon de beste pistolet van de wereld, waarschijnlijk ook de meest ongezonde en calorierijke maar dat nemen we er graag een keertje bij, vooral als we dan toch hier zijn in het centrum vd wereld. (cynische smiley)

06 december, 2013

Met mij naast de hand trek je door het ganse land

Vanuit het Antwerpse naar Veurne, van Veurne naar Oostende en van Oostende naar Knokke en dat allemaal op 2 croissants, een stukje veggiepizza, 3 mandarijntjes en wat water. Per trein, bus, tram en weer een trein... vertragingen inbegrepen natuurlijk.

En koud man, koud ! De wind sneed, het zand schuurde en kraakte.
Maar we hebben veel gezien en gehoord en kunnen nu aan het denken slaan.

28 november, 2013

Afgezet en aangekomen

Twee gsm's die niet meer willen bellen ondanks alles betaald; gelukkig zijn er heden ten dage nog andere media om uw aankomst te melden, de tamtam hebben we niet nodig gehad.
Elk apart in het vliegtuig. Drie plaatsen zijn quasi onmogelijk geworden bij Ryan air dus ga ik resoluut voor twee en dat is gelukt, hihi. Toch een klein dutje kunnen doen na een wel zeer korte nacht aan het strand van Faro. De Franstalige madame vond het niet erg dat mijn sokkevoeten naast haar belandden, ik moest wel wat foto's maken van de wolken. :) Geen idee of zij doorhad dat er ook een regenronde was gevormd, ze zal het wel zien op de foto's dan. Een regenronde zeg ik omdat het eigenlijk een volledige regenboog is die zich gevormd had naast ons vliegtuig en duchtig bleef meevliegen tot we de eerste wolkenmassa uitvlogen. Vanaf dan werd het alleen maar grijs en grijzer tot bijna op de grond. Grijs !

De dag tevoren dus ons Vlekje gedropt in het catotel, ocharmkes, mijn hart brak wel een beetje, ik hoop dat ze vlug went én dat de tijd toch wel vlug voorbij zal gaan. Schaapke.

Toon zit weer lekker in wintervacht en -vet, stevig kereltje. En lief.

27 november, 2013

Veel eten

Amai amai, we laten onze koelkast niet graag aan, allez niks eigenlijk, elektriciteit wordt uitgeschakeld, en dus moet alles op en op is deze keer nogal veel, té veel. Er valt nog het één en ander te boefen.
Patatjes, kaas, fruit... veel bananen vooral en nog een potje selfmade appelmoes, prei, ... en een ei... elk.

26 november, 2013

Is 't koud ?

Ja natuurlijk. En grijs zeker ?

Ik kijk er wel steeds naar uit maar ik hou toch meer van zomerbezoekjes aan Belgenland.
Goed, het is ook wel handig om gewoon aan een knopje te draaien voor de warmte i.p.v. hout zoeken en een stoof aanhouden. Sinds een dikke week wordt die ook overdag aangehouden wegens koele temperaturen... vooral in huis dan... buiten in de zon uit de wind is het bij momenten echt wel nog lekker.

En het is dus zover, ons Vlekje gaat op hotel in Monchique, als dat niet chique klinkt maar het zal toch een beetje pijn doen om haar zo te droppen in den vreemde. Ocharmkes. Ach ja, 't is niet voor heel lang en we zijn gerust.

In België wachten boilers, familieleden, trouwers, De Westhoek, den Toon, het frituur en de crèmerie, wie weet wel sneeuw en nog veel meer...




25 november, 2013

Sónia Tavares - A Gaivota



Se uma gaivota viesse
Trazer-me o céu de lisboa
No desenho que fizesse,
Nesse céu onde o olhar
É uma asa que não voa,
Esmorece e cai no mar.
Que perfeito coração
No meu peito bateria,
Meu amor na tua mão,
Nessa mão onde cabia
Perfeito o meu coração.
Se um português marinheiro,
Dos sete mares andarilho,
Fosse quem sabe o primeiro
A contar-me o que inventasse,
Se um olhar de novo brilho
No meu olhar se enlaçasse.
Que perfeito coração
No meu peito bateria,
Meu amor na tua mão,
Nessa mão onde cabia
Perfeito o meu coração.
Se ao dizer adeus à vida
As aves todas do céu,
Me dessem na despedida
O teu olhar derradeiro,
Esse olhar que era só teu,
Amor que foste o primeiro.
Que perfeito coração
Morreria no meu peito,
Meu amor na tua mão,
Nessa mão onde perfeito
Bateu o meu coração.

Meeuw - Amalia 


23 november, 2013

Marcel blijft

Vlekje gaat op hotel. Niet van harte dat we haar gaan droppen maar ze heeft ondanks behandeling nog steeds soms een pikkelpoot en bovendien de gerechtigde leeftijd. Uiteraard zit ook Midas er voor iets tussen. Marcel moet maar zijn mannetje staan (met of zonder nonkel Bobbi) en Zinneke haar vrouwtje. Drie dagen bewolkt dus weinig energie bijgevolg berichtjes mobiel dat is spaarzaam.

13 november, 2013

Indiaans Zomerke

Het gaat veranderen tegen het einde van de week maar ondertussen flirten we al twee dagen met de 30. Zonnecrème op het middaguur is geen luxe; een beetje raar zelfs voor het zuiden van ons continent, het is wél half november hé.

Ondertussen hebben we een gehandicapte in huis, een gepooticapte zeg maar, Vlekje heeft een vechtabces. De dierenarts heeft een deel uitgeknepen en dat hebben we onderhouden met zoutbadjes maar nu is er nog één teentje dik en dat is een klein probleem, Vlekje is de zoutbaden beu en wil daar bovenop ook nog geen gepruts aan haar pootje. Vlekje boos maar gelukkig niet wrokkig, we kunnen haar nog vast scharrelen maar zodra we naar het teentje grijpen worden alle spierkes gebundeld tot één grote brok verzet. Bozorg.

Het atelier krijgt vorm, de vloerstenen zijn vandaag bezorgd, het gaat daar heel clean en ordelijk zijn... Ja toch  ? ;)

04 november, 2013

Ijskoud en droog

Zo lust ik mijn wijn graag.

Warm en een open hemel. Geen wolkje aan de lucht ware het niet dat iedereen per se naar huis moest eergisteren. Ah ja, de vakantie gedaan, dus met pak en zak weer dat vliegend tuig op en huiswaarts. 

"Kom we vliegen eens over Monte Dinges." 
Zoiets ? Het lijkt wel afgesproken, hoe het ene na het andere vliegtuig voorbij schuift van zuid naar noord en ook wel omgekeerd. Hierboven, precies HIER boven. De ene condenswolk na de andere, de oudste uit elkaar drijvend de verse nog strak en vastberaden een streep door de zon makend. Het lijkt alsof ik wat overdrijf maar het had wel degelijk een impact. De zon scheen bij momenten ongemeen fel voor de tijd van het jaar en zorgde voor een zeer aangenaam zomers gevoel maar die wolken deden daar best wat graadjes af.

Kennislink.nl:  Weerkundigen kunnen dan ook door te kijken naar de snelheid waarmee vliegtuigstrepen oplossen, afleiden wat voor weer het gaat worden. Als de strepen snel oplossen, is de lucht droog en is de kans klein dat het weer zal omslaan. Als de strepen echter lang blijven staan zal waarschijnlijk binnen een paar dagen het weer omslaan. 







27 oktober, 2013

Winnen, stelen of verliezen...

Kijk het is hier nu (bij benadering) 9u25, op mijn gsm staat 10u25 en op de computer 11u25. Maar hoe laat is het nu eigenlijk in ons lijf en leden ?
Ik heb het gevoel dat het computer tijd is, dat wil dus zeggen Belgische zomertijd... Ja toch ? Ja.
Die computer zal ik best nog even eigenhandig weer aanpassen.
Eh.
Het was hier altijd al de gewoonte om de klokken in huis op Belgische tijd te zetten, kwestie van chatsessies op het juiste moment te laten plaatsvinden en media op het juiste moment te kunnen volgen: Joos om 11u, Thuis om 20u en Closing Time sluit af om 00:00. In de auto, die waarvan de klok (wel met kuren) werkt staat op Portugese tijd. Hierbinnen is het dan bvb. 'al' 11u en id auto wordt dat ontspannen een uur recupereren. Alle siësta's een uur uitgesteld en het blijft uiteraard een uur langer licht. Alleen komen we dan om 20u thuis en blijkt dat we een uur retard hebben qua televies... tja, 't is geven en nemen in 't leven he.

De zon schijnt en, het heeft hier anders bij zachte temperaturen weliswaar al serieus gegoten. Boeren blij en plantjes ook. Buurmannen wat minder enkele dagen geleden...

19 oktober, 2013

Dandy

"Moet ik wat hemden wegsteken ?"
"Hmm, neuh."
...en nu staat Dandy een hemd dat hij niet kent te strijken...
want we moeten naar de grote stad ;) Faro... onze Portugees genummerplate wagen gaan oppikken.
Met de trein. CP

Oh ja, iedereen is binnen, Zinneke is gisterenavond nog komen aanmiauwen...
Ze slaapt en droomt zoet.

17 oktober, 2013

Portugal

30°C
Ik vind dat niet slecht voor half oktober.
Al onze plantjes ok.
75% vd beestjes al binnen. Gisterennacht 2u na een kwartiertje kwam Marcel er aangestesseld een minuutje of drie later Vlekje, vanavond is Midas opgedoken en nu is het nog wat uitkijken, veel roepen en fluiten naar Zinneke...

De reis begon met slechts 4,5 uur vertraging, dat had een record kunnen zijn voor ons ware het niet dat we een dik half uur na het vertrek in Bbk en ergens ter hoogte van Brussel rechtsomkeer hebben gemaakt... "Hebt gij de computer weggestoken ?"....
Parijs was weer net iets verder weg dan gepland. Om de file te vermijden was er niet veel tijd meer maar 't is gelukt.
Die avond om 21u in ons groot en hoog beladen bed beland, ja zelfs een tv hadden wij bij en zoals normale mensen in deze tijd: een flatscreen...

10 oktober, 2013

Betalen en veiligheid in het station...


Het begon eigenlijk al niet goed. "Nee, die trein bestaat niet, nog een uurtje wachten voor de eerstvolgende." zegt de man achter het loket.
Goed dan. 
"'t Is zoveel + 3€ extra dossierkosten."  'Pardon" zeg ik dan weer.
De man zucht. 
Dat ik thuis via het net moet boeken én printen. 
En wie zegt dat ik zomaar internet heb laat staan een printer ?
De man kijkt me meelijwekkend aan. "Wij worden stilaan overbodig he." vertrouwt hij me toe. Hij helpt me voorts heel vriendelijk verder, geeft me alle informatie en ik bedenk me dat ik voor een goed gesprek wel elders terecht kan maar dat het toch wel allemaal heel onpersoonlijk gaat worden als een station niet meer bemand gaat zijn. Ik zucht ook, betaal en ga een uur wachten.
Ik wacht niet graag zonder iets om handen te hebben maar geen nood ik heb altijd mijn speelgoedje bij en ik trek naar het einde der sporen en schiet wat kiekjes van het einde der sporen. Als ik weerkeer komt er een stationsmijnheer mij tegemoet. 
"Alles in orde ?"
Ik kijk hem niet helemaal verbijsterd aan want ik was er mij best van bewust dat ik het perron wel heel ver was opgelopen maar ik wist ook dat ik niets fout had gedaan want aan het bordje dat ik begreep als 'tot hier en ni verder' ben ik prompt gestopt, heb ik er een foto van gemaakt en weer vertrokken.
"Ja hoor." zeg ik.
"Vailighaid é." Ik kijk hem gespeeld verwonderd aan.
"Ja, ge zie wai zing alles hé." 
"Big brother" mompel ik.
"Ja, bye bye" zegt 'm terug.

Toen kwam ik in Nederland aan...




Wordt vervolgd...


05 oktober, 2013

Rare mensen


Ik bedenk mij wel eens dat wij nogal rare mensen zijn en dat er in ons Antwerps mini stulpje op de eerste verdieping een grafsteen tot stand komt daar denk ik dan in eerste instantie niet eens zo hard over na... maar toch...

Nee, niet voor poezeke, zij wordt uitgestrooid, wel voor een echte menselijke overledene.

25 september, 2013

Terug

Zij is weg.
Zij is terug.
Hij komt terug.
En wij gaan terug.
Alleen. Wij twee. Het zal nooit meer hetzelfde zijn.

Het gaat daar regenen. Goed voor de plantjes.



19 september, 2013

R.I.P. Senauke

Weeral een cloudy day.

Senauke, Beja zomer 1997 - Antwerpen herfst 2013

De koningin op haren troon.
Baas over grote, struise, flinke katers.

R.I.P. mijn klein preutelpissekakkekotsemieke.



03 september, 2013

Australian Number One

Eerst een frietje steken bij de Number One in de Hoogstraat en dan geheel volgens traditie wat verderop een Australian Homemade gaan oplepelen.

Even tevoren een expo in Borgerhout meegepikt.

02 september, 2013

Frank Deboosere

...en die Frank maar verkondigen dat het fris en bewolkt zou gaan worden, over de aangekondigde buien wil ik het dan geeneens hebben.
'Zacht, zonnig en vijf minuten twee spatjes water' komt meer in de buurt zou ik durven beweren.

Had ik deze al aangekondigd ?



http://en.calameo.com/read/0000626123c699b5d8364






24 augustus, 2013

regenachtig België

En ziedaar, we zijn gisterenmiddag al aangekomen, 48uur later dus ongeveer.
Met ons pissemieke is het nog wel meegevallen, op tijd en stond in een bakje gestoken, kontje naar beneden en klaar. Wel vaak en ook 's nachts, rustige slaap zat er nt echt in maar kom.

Onderweg in het zuiden en midden van Spanje nog 42 graden op de meter maar dat daalde gestaag tot een milde 33, gelukkig hadden we airco bij... voor Senaukespoes want zelfs voor die gradenvreter was een stop in de zon niet uit te houden geweest.

En gisteren nog terrassen met sandalen, vandaag mogen de caoutchouc botten uit de kast, grmpff. Kan er zo nog wel even tegen, vind het zelfs wel lekker een keertje grijs en nat te mogen ervaren maar dat moet nu ook weer nt te lang gaan duren allemaal

Nu mag Samson opspannen en opspannen en opspannen...

19 augustus, 2013

Bidsprinkhanen...

... ik heb ze graag maar ze moeten mij niet zo doen verschoeten met hun lange poten... en nu zit er hier één binnen... Van mij mag ze blijven en alles opeten wat haar passeert.

En wij ? Wij zweten het uit. Zoals gewoonlijk al lang bezig met onszelf startklaar te maken maar de temperaturen eisen hun tol, het gaat hier overdag, voor en na de pieken van 40°, in slow motion;

17 augustus, 2013

Rochelen sans gene

Schreef ik reeds vorige week maar stond nog onder 'concept':

Sans gene met een accent circonflexe waarvan ik even niet weet hoe die er op te zetten.
Enfin, Vaderbuurman, kwam er aangestesseld als een oude landloper uit de stripverhalen: beetje sjofel maar vooral met een stok waaraan een zakje hing.
Tomaatjes. Tomaatjes en een Galiameloentje. Njam, mijn favoriete meloen en échte lekkere tomaatjes, geen watertomaten zonder smaak of met steenharde stukken in, nee gewone lekkere rode vruchten. Voor in een slaatje of in de saus of gewoon op de broodjes, voor alles goed zo 'n tomaat.
Voorts wou hij nog weten hoe onze dakgoot in elkaar stak en wou hij gewoon kwijt dat we goede buren zijn... geen idee waaraan we dat te danken hebben maar kom we laten het ons welgevallen. Anderzijds werkt het ook wat tegen, we zouden graag wat kopen van hen maar daar doen ze dan zo moeilijk over dus vragen we het niet echt meer. Moederbuurvrouw, inmiddels overleden, dierf nog wel een keertje bellen en kelen dat er wat te rapen viel maar vader en zoon doen daar niet aan blijkbaar. Enfin.

Ruim op voorhand beginnen we weer te pakken en voorbereidingen te treffen.
Het zijn warme dagen. We schommelen rond de 37° met af en toe uitschieters naar de veertig toe. Zelfs Senauke houdt het soms voor bekeken buiten.


15 augustus, 2013

Krabbers :)

Pfff. Tamme Hollanders en behalve nr 17 inspiratieloze Portugezen. Wegens file! Jawel file, de eerste helft zo goed als gemist, de tweede gezien maar toch ook vooral naar die Hollandse supporters voor ons... een volk apart die mensen :) hup hup...

14 augustus, 2013

PORTUGAL-NEDERLAND

In dat chique stadion in de Algarve.
Het is maar een oefenmatch maar ben wel benieuwd wat ze er van gaan bakken.

Over bakken gesproken, dat doen we al een heel poosje, zonder morren overigens want af en toe betrap ik mezelf er op dat ik zeg: het is 'maar' 34 graden. Pas als het wijzertje weer strak richting de veertig gaat uitwijzen gaan we wel eens lopen puffen en het zweet ijlings van ons voorhoofd vegen maar voor de rest zij uw dienaars volkomen aangepast. Op het heetst van de dag wordt er geschuild tegen de ongemeen felle stralen, voor en na zijn we druk in gang geschoten om onze schup weer af te vegen...

Volgende woensdag stond er voor Mertola, 60km hier vandaan '46°C' genoteerd, inmiddels werd dat aangepast en staat er nog 'maar' 45°C...
Het zal een hete reis worden, gelukkig hebben we airco aan boord want ons mankepootje gaat weer mee en dan kunnen de ramen moeilijk opengezwierd. Beesie moet om het uur pipi doen en gaat nog wel eens IN het bakje maar hangt meestal wel haar poep buiten waardoor het straaltje los over de vloer gaat lopen. Ik neem alvast een geplastificeerde matrasbeschermer mee en wat extra dozen en zand... aan zwembandjes had ik ook al gedacht...





28 juli, 2013

J.J. CALE

Ergens in het voorjaar van 2009:
Samson: "Hij gaat optreden."
"Ah ja ?" zei ik.
"Maar er staan alleen data voor de USA."
"Oh." Zuchtte ik.
"Als hij niet naar hier komt... dan gaan wij naar daar."
"Da's goe." Lachte Samson.
"Ik meen het hé. Dat is wel in Ameeeeeeeerikaaaaaa hé." (Samson is nooit een USA fan geweest, ik zou hem daar misschien nooit zomaar naar toe gekregen hebben.)
"Ja maar 't is goe."
"Ok."
Die avond zoek ik vluchten en ik vind er, voor een spotprijs nog wel:
606€ voor een heen en weer richting Los Angeles vanuit Brussel (want we zouden toch naar België reizen in die periode.), verzekering en taxen inbegrepen én... VOOR ONS BEIDEN ! Doe mij dat eens na. :)
De tickets voor het optreden werden ook via het internet besteld en klaar was kees toen die enkele minuten later gemaild werden. 
Blij als kleine kinderen.
Een mooie autoreis vanuit LA richting San Francisco en Petaluma.
Ik maakte dit verslagje over het JJ gegeven op mijn oude blog over Vooral Portugal: 
1 april 2009, mystic theatre Petaluma CA.
De vorige avond tijdens onze prospectie bestellen we  een budweiser in het theatercafé. Prompt tot de orde geroepen door één van de meestal vlotte californiërs. "Belgians ? Budweiser ? Hahaha !! I drink Stella but you should try the Californian Great White." Hij vraagt de barman, die net in zwaar gesprek was over de 'tomorrow night show' om ons te laten proeven.
Het smaakt en de volgende namiddag plaatsen we ons, met een CGW in de aanslag, aan een tafeltje op het terras van het café, tevens de inkom van de zaal. Er zit daar nog een koppel, oudere knarren en al snel blijkt dat zij daar niet toevallig hebben plaatsgenomen. Fans !!
We zitten daar goed aan het tweede tafeltje op rij. Straks om 7:30 PM zullen ze hier in dit authentieke zaaltje de deuren openzwieren. Spannend !
'Sold out' wordt geafficheerd maar er worden op het terras nog tickets doorverkocht. Niet aan ons, wij waren reeds enkele weken de blije eigenaars van een onlinekaartje.
Rond zes uur stroomt het volk toe, worden de tafeltjes vewijderd en zetten we ons rustig in het rijtje aan de ingang. "Eerst is eerst" vertelt een man ons, "Je gaat binnen, neemt plaats op één van de stoeltjes en die plaats blijft van jou." Er worden anecdotes verteld over de weinige voorgangers van deze show, ook die van de jaren '70.
Als ons ticketje is gecontroleerd, stappen we rustig mee naar binnen. De eerste rij is op een paar plaatsjes na nog vrij ! Rechts van ons een koppel dat verbaasd (wow!) reageert als blijkt dat wíj nog verder reisden dan hen om hém te zien. Ook zij namen het vliegtuig, maar het betrof 'slechts' een binnenlandse vlucht. Links van ons een wel héél erg enthousiaste, hyperkinetische Londenaar en zijn lady Jules of Jools. Aardige kerel, jammer dat we geen mailadressen uitwisselden.
Danny Click mag het voorprogramma verzorgen. De overigens best aardige muzikant, singer/songwriter weet dat we daar niet op hem zitten wachten en verontschuldigt zich soms bijna. Zijn violiste mag nadien nog even mee het podium op met de reeds door Click volop bewierookte beoefenaar van de 'Tulsasound'.
En dan is het zover. Er stroomt wat volk op het podium, er klinken geluidjes. De sound wordt dus gecheckt en onder de checkers bevindt zich reeds onopvallend, de man met het inmiddels diep gegroefd gezicht met opvallend uitgesproken jukbeenderen maar het figuur van een twintiger. Een beetje geroezemoes en reeds een zacht applausje maar JJ krijgt alsnog een wervelende aankondiging:
'... They call him the breeze... !!!"
"Holy Cow !!"                            
Die Amerikanen toch.
Wordt vervolgd.
Volgende bericht:


Het verslagje van die avond:

Na de wervelende aankondiging keert hij zich met zijn rug naar het publiek en start de intro van 'bringing it back'. Nog wat gepruts met micro, eens recht staan en dan wat zacht gemompel... Heerlijk ! Wat weifelende tekstflarden maar een geconcentreerd gitaarspel. Even het vingertje in de lucht om ons er op te wijzen dat hij wel weet dat daar een publiek staat. Voor hem.
Vlotjes gaan we over in een bedaard 'don't cry sister cry' , hij mompelt nog wat aan het eind van dit prachtige liedje en het begin van van 'i'll make love to you anytime' en heft tijdens dit weer erg ingetogen begonnen nummer toch een gitaarsolo aan. De sfeer laait wat op. Weer gezeten is hij een beetje het spoor bijster. Nog wat zingen of eindigen ? Aarzeling, een smile naar de bassist en dan toch maar er een einde aan breien. Zálig, vooral dat lachje bij de hapering.
Hierna wordt het een beetje swingender, een enkele fan houdt zich niet meer in en waagt zich richting podium. Dat vindt de security niet prettig want we hebben allemaal onze plaats mogen kiezen en de beste man mag verder op zijn eigen stoel gaan dansen. Cale heeft dit vanuit zijn, weliswaar zonder zonnebril, maar toch erg verscholen blik, mini-akkefietje best in de gaten. Een nummer later merkt hij op dat we mogen rechtstaan en dansen als we dat willen, dat laten de meesten zich geen twee keer zeggen. Ze moeten natuurlijk niet voor mijn superplaats op de eerste rij plaatsnemen en dat doen ze ook niet, nu ja behalve die ene en zijn vriendin dan, die eisen wel wat plaats op. De pret bederft het geenszins, integendeel, de zaal danst en zingt lustig mee met de klassiekers 'Cocaine', 'after midnight' en het erg wervelende 'call me the breeze'.
Tussendoor wordt er nog wat verteld en gelachen, ook over hoe Clapton ongevraagd voor hem geld in het laatje bracht door het commercialiseren van zijn nummers en over de Gizmo (ik zoek nog even een link).
Tot driemaal toe schoot de kabel uit zijn gitaar en iedereen, inclusief hijzelf en zijn muzikanten, konden er om lachen. Very JJ. Maar wat heeft die zeventigjarige man, eerlijk waar, nog een zachte heldere stem ! Zo rustgevend.
Ik heb geen lijstje bijgehouden, ik had het al lastig genoeg met het filmen van de eerste drie + proberen wat uit de fotocamera te halen. Uit respect geen flits en dus aangewezen op een hoge ASA en lange sluitertijden. 't Zijn souvenirkes geworden, misschien krijg ik nog wel een tweede kans. Wieweet...
(Het mannetje Cale komt graag buiten eens kijken en een stuk of wat die hard fans, waaronder wijzelf, vragen hem iets te signeren. Gewillig maar niet begrijpend waarom al die drukte voor hem zet hij krabbels op een lp, een gitaar, een stuk of wat papierkes en voor ons een T-shirt en een affiche... "A T-shirt ?" lacht hij.)
...want zoals reeds vermeld in de vorige post, het was geen 'No' maar een 'thinking about it' toen we hem na het concert vroegen hoe het zit met een Europees bezoek. Op mijn vraag of hij Antwerpen niet wil vergeten, keek hij verbaasd op:
"Yeah. Antwerp. We've been there ..."
" '94 " Vult O Senhor (Samson) aan.
"Yeah, 15 years ago" Hij schrikt er zelf van.
Ook dit gesprekje staat op video, de bewijzen zijn er dus hé.
Ah ja nog een pittig detail: behalve 'Roll On' dat niet eens echt een nieuw liedje is heeft onze held geen enkel nummer van de nieuwe cd gespeeld, ik denk zelfs dat de laatste 3 of misschien wel meer cd's niet aan bod zijn gekomen. Precies zoals de meeste oude knarren in de zaal het gewenst hadden denk ik. Nochtans is 'Roll On' een uitstekende cplaat. Niks wereldschokkends maar gewoon Roll on...


Een dikke vier jaar later zijn we triest maar wel blij dat we hem nog gezien en gehoord hebben.
Een deel van de opbrengst van zijn tour ging steeds naar het plaatselijke asiel ging. Ne schone mens ook nog.



27 juli, 2013

22 juli, 2013

Frietjes !

Frietjes. Soms mis ik ze wel 's. Dan maken we toch gewoon thuis frietjes, nee ? Jawel. Daar gaat het ook niet om. Het gegeven 'frituur' of 'frietkraam' wordt ook in het geboorteland een zeldzaamheid want ik heb het uiteraard niet over een flituul of flitklaam. Maar behalve in een stuk of wat grensgebieden, of overzeese fish and chips in gazettenpapier kent men het gegeven niet eens. Het frietje uit de hand. Al dan niet uit een puntzakske, het is ongekend in de rest van de wereld. Ok, het komt wel voor, heb het eens gezien op tv, een friethutje ergens in een Afrikaans achterlandje en wijzelf hebben eens ergens over zeven fjörden en veertien trollenhutjes onze portemonnee geplunderd voor 3 frieten in een bakje waarin bij ons de kaaskroket wordt geserveerd.
Ik pleit schuldig. Ik mis het frietjesoveralaantegerakengevoel soms. Samson ook.

Pas op ik pas mij overal aan, voel mij allerwegen thuis, over eten ga ik wel moeilijk doen maar meestal niet luidop maar voor mij (en bij uitbreiding 'ons') geen kamelenstoofpotjes, schapenklootjes of slang in ringetjes.
Qua groenten en fruit gaan we niet moeilijk doen, behalve rode kolen dan ik maar die komt ge klaargemaakt met suiker en een appeltje dan toch weer niet veel tegen in menig buitenland.
Oh ja, kummel, kurkuma en munt ook liever niet in mijn curry draaien lieve Indiase en andere mensen, het verknalt mijn eetlust.
Maar wij missen wel eens het frietje, of had ik dat al gezegd.
Gewoon zomaar een pakske friet. Liefst met mayonaise. Geen zoete Hollandse bucht, nee echte mayonaise.
Belgische frietjes met Belgische mayonaise. :)
't Was feest in ons vaderland gisteren.
Die arme, gecrispeerde, nieuwe Koning Filip, de man kan niet eens een tekstje van twee zinnen uit zijn hoofd opzeggen maar ik heb met hem te doen en ik heb meer vertrouwen in onze stijve hark dan in menig machtbeluste politieker.

Geweldige prinsjes  en sesjes wel; hoe het oudste zoontje het jongste nakomelingetje bij de les hield en dan die blik op oneindig van Elisabethje...

Ik ruik nog een beetje naar frietjes.

20 juli, 2013

Ssssst.


En precies als ik het over de stilte heb komt deze overvliegen:
Ergens een piepklein helicopterpuntje op deze smartphone opname maar wel met veel lawijt.

Sssst stil Siesta

Tussen één en drie 's middags doet iedereen een siesta. Het is hier dan, behalve wat krekelgetsjirp, stil. Gewoon stil.
In de verte hoor ik ook nog een late haan kraaien maar voor de rest geen haan die er naar kraait, siesta is siesta, behalve in de supermarkten en met name de Duitse ketens, die zijn open. Ook in de Algarve wordt er in de shoppingcentra niet aan middagdutjes gedaan, zelfs op zon- en feestdagen worden wij met ons allen op onze wenken bediend... en jawel tot elf uur 's avonds. Alstublieft.

Oh ver boven mij wat geronk van vliegende mensen in een tuig op weg naar Senegal of Gambia of gewoon Marokko. Er bestaan apps voor dit soort weetjes en ik ben daar stiekem fan van, dus misschien moet ik dat eens installeren dan kan ik iedereen vertellen naar waar de ijzeren vogel boven ons op weg is.

Terug stilte boven, behalve hoorbaar bijna voelbaar, geuren mogen niet meedoen, de wind breekt het spel.

18 juli, 2013

Relativiteit van de hitte

Een deel van de wereld waar het nu zomert kreunt onder de hitte, Frank waarschuwt de bevolking, in Engeland vielen al veel doden... en wij, wij zijn al lang blij dat het 'maar' rond de dertig schommelt sinds dat opstootje van over de veertig vorige week. Komt er wel bij dat het 's ochtends en 's avonds heel erg afkoelt nu, dikke mistbanken slorpen vanuit de oceaan het binnenland op en doen de zon reeds wegsmelten alvorens ze goed en wel onder is. Da's eigenlijk wel fijn. 

14 juli, 2013

Dierenvrienden

Dat we af en toe een kat eens graag het nekske zouden toeknijpen moet vooral niet serieus genomen worden. Dat we ook goed zorgen voor fauna en flora zo in het algemeen staken we ook al niet onder stoelen of banken. "Plant een boom." is onze leuze, hoe meer aanplant hoe liever. Als het even kan ook graag een boompje waarvan we de vruchtjes vroeg of laat kunnen plukken.
En ziedaar, de pruimelaartjes doen het hier meer dan uitstekend, echte pruimengrond hier. Na, drie jaar is ons pruimentakje met wortels reeds uitgegroeid tot een echt boompje... met pruimen en al. 12 hadden we er geteld en reeds 2 geproefd en goed bevonden, de toekomst zag er rooskleurig uit qua fruitschaalvulling.

Eksters en met uitbreiding de hele groep corvus (kraaien en raven) behoren tot mijn favoriete vogels, dat hier een voor Europa zeldzame soort woont vind ik dan ook geweldig: de Blauwe Ekster.

Hier de wikipedia pagina:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Blauwe_ekster

Hier in 't kort: 
De blauwe ekster lijkt in voorkomen op de ekster, maar is iets smaller, en ook iets kleiner met een lengte van 31 tot 35 cm. Verder valt de blauwe ekster op door de blauwe vleugelpunten en staart die terugkomen in zijn naam.
Het dieet bestaat uit zaadjes, fruit en als bijvoer ongewervelden en menselijk afval.

Fruit dus.
Voelt ge 'm komen ?
Met een dertigtal strijken ze hier soms neer, er wordt wat afgekwetterd.

Ik ga bij het passeren nog eens naar onze pruimpjes kijken. Vaak is het zoeken tussen de blaadjes en meer dan eens kijkt ge er eentje over het hoofd maar nu zag ik er toch geen één meer zeker. Ik dacht dat het wel aan mijn slechte ogen zou liggen maar toen ik Samson zo wat groen en geel zag wegtrekken wist ik hoe laat het was: Blauwe Eksters lusten wel een pruimpje of twaalf. Ugh. Ik zou ook wel graag hun nekske toeknijpen...

... of allee nee, ik hoop dat ze gesmaakt hebben maar volgend jaar gaat er een netje over. :/ 









12 juli, 2013

Koop kurk

Bij de buren.

Koop kurk !
Niets dan voordelen: warm, ecologisch, allergievrij, isolerend, onderhoudsvriendelijk, ... én ge steunt er, gedeeltelijk dan toch, de Portugese economie mee. Gedeeltelijk omdat de verwerking grotendeels in het buitenland gebeurt maar dat neemt niet weg dat de plaatselijke boeren er ook nog een aardig centje aan overhouden. Iets meer dan wij waarschijnlijk, wij waren er niet tijdens de 'pel' enkele jaren geleden en konden dus niet checken hoeveel er geoogst werd op ons weliswaar minilandje van 3,5 ha. We hielden er net zoveel aan over om ons land schoon te houden en dat is uiteraard ook veel waard. Bufferzones tegen brand worden getrokken en het oerwoud iets of wat uitgedund. Niet alles hier want we gunnen de 'bosdieren' ook nog wat voedsel en ander plezier maar ons klein woudje is dan weer doordringbaar voor enkele jaren.

Maar we hadden het over kurk. Echt te overwegen hoor, wij hebben het niet in de jaren '70 stijl maar wel mooi geschilderd in een zacht kleurtje voor de badkamer. Zelf met sjablonen aan het werk gaan is ook een mogelijkheid, zelf zachte, warme steentjes creëren het is een aanrader.

11 juli, 2013

Flirten met de veertig

Sinds een week flirten we vlotjes met de veertig. Enkele dagen na elkaar gingen we er zelfs lichtjes over. Da's heet, heel heet maar op dagen als deze verzacht ik het leed door de temperaturen in de Death Valley er op na te pluizen... Precies vandaag (inmiddels gisteren)100 jaar geleden werd het temperatuurrecord op aarde daar geregistreerd (De 57,7 te AziziaLibië (13 september 1922) wordt betwist): 56,7°C Alstublieft. Wat zouden we zeuren met die luttele 41 hier of zelfs wat met die van wat verderop in Mertola met zijn 44 graadjes. Peanuts.
Nee, nee Senauke is er blij mee, dus wij ook. De plantjes wat minder, die laten wel eens hun kopje hangen als we niet op tjd bijtanken maar vooralsnog blijven de vruchten groeien... jawel tomaatjes en zelfs een verloren paprikaplantje draagt vruchten... als ze nu nog lekker zijn kan het helemaal niet meer stuk.

Het koelt voor het eerst echt af vanavond en zowaar: ik heb een beetje kou. Een beetje maar. ;)


06 juli, 2013

Gesmolten katten

40 id schaduw, hmm lekker warm.
En sommige mensen staan daar in... te werken... op hun tachtigste en niet meer super gezond.

29 juni, 2013

Titel titel ? De titels zijn op.

The deadline ligt in het vizier, de titels zijn uitgedeeld, de vereeuwiging (gaat dat zo lang mee tegenwoordig) zal plaatsvinden etc... Maar ! Er is nog een tweede deadline en die eindigt op 6 september 2013 rond ongeveer zeven uur 's avonds, ge lijdt aan procrastinatie of ge lijdt er niet aan hé, bovendien: Alles kan beter.

Wanneer waren die klachten daar ook weer over extreme koude en andere wreedaardigheden ? Hmm, nog geen veertien dagen geleden denk ik. Volgens een bepaalde weerkalender zouden we eind deze week naar de veertig, ja zelfs erover gaan. Ja dat zwembad had van pas gekomen maar de pomp besliste daar helaas anders over, het ding ligt terug in de winkel en wacht op een helpende hand.

Maar over september gesproken, er kan maar gezorgd worden voor een lekker weertje daar in de stad, 'het' stad is immers fout, maar dit geheel terzijde. Er is behalve wat Albufeira suburb weinig stad gepasseerd de laatste maanden en ik heb daar wel al eens behoefte aan. Ik weet het Lissabon is ver maar ook weer niet onoverkomelijk maar we laten ons oudste gevalleke niet meer graag alleen en dus  passen wij ons willens nillens aan.

Het evenwichtsorgaan deed wat raar maar dokter Engelsman wist raad en het zit daar in het oor opnieuw pluis. Het hoeft niet altijd tússen de oren te zitten, het kan er ook gewoon in zitten, is het geen smeer dan wel wat anders... hoewel dit natuurlijk ook weer niet per definitie niet onlosmakelijk vebonden hoeft te zijn. Herlees.

Ik ben een beetje geel, geel-oranje eigenlijk. Ik drink graag pekessap. No worries dus.

En deodorant kan toch stinken zeg. Stinken.

Water. Veel water. Drinken wij. Samson doet er grenadine in.

Ik zag Tootsie nog eens gisterenavond. Geestig. En Jessica Lange die is al over de zestig nu, dat was schrikken.

Ik ben wat aan het lullen in afwachting van elektriciteit want die is uitgevallen wegens een afwasmachine die iets te veel vraagt maar uiteindelijk wel haar plan trekt als de zon maar blijft schijnen.

Ik heb zin in een snoepje. Frambozenbavarois. Of nee: Mokkapudding. Of: Chocomousse. Profitterollekes, een éclaire, een boule de berlin, een chocolade koffiekoek van de bioshop, een citroentaartje van dezelfde winkel, tiramissu misschien, aardbeien met een toefje chocolade njam, een Noors dessertje, rijstpap uit een blik met chocoladeschilfers en stukjes verse ananas... daar zeg ik ook niet nee tegen. En nog veel meer.
Ik zal mijn appelsienen eens g... oh nee ik moet wachten op stroom...
Ik eet tien sinaasappelen per dag de laatste weken... ze zijn dan ook mini, zo groot als mandarijntjes maar precies even lekker als een grote.
De stroomleverancier is wakker: jeuj !

23 juni, 2013

Ontmoeting

De vele minuten ja zelfs uren opname ga ik u besparen, bovendien zat er tijdens de prettigste ervaring net geen geheugenkaartje in mijn cameraatje dat ik dus af en toe een paar uurtjes opstelde onder het nestje van onze kwetteraars in de schuur. Eén van de (denk ik) twee kleintjes vloog net uit.
Zo schattig, nog een beetje eh... onhandig is niet het juiste woord maar wel veelzeggend,  zoals die kleine fladderde om dan even precies voor mij plaats te nemen en mij recht in de ogen te kijken maar vervolgens behendig de vleugeltjes spreidde en mij het nakijken gaf.
De hemel in met moe en va.
Bekje open want mams en paps hebben vast al tonnen on- en ander gedierte bij hen binnengewerkt. Wij kunnen het weten nu want eindelijk konden we hun doen en laten een beetje volgen via de opnames.

Eens kijken of ik die opnames kan inkorten en hier iets plaatsen.

Allez vooruit warmte in 't land

Net voor de astrologische zomer (21 juni dus) hebben we nog mogen genieten van uitzonderlijke weersomstandigheden, grmpff. Wat is het nog koud geweest zeg, wolken, wind, stomme drupkes, kortom kakweer... en wat is het nu warm zeg, 36 % ofzo, warm dus en 't werd tijd en 's avonds is het nog heerlijk zacht met een zwoel windje, zalig want de nachten koelen nog wel af... Helaas...
Helaas, is het nog niet helemaal ok met het zwembad, het is niet meer groen maar ook nog niet doorschijnend. Denk twee keer na eer ge een zwembad, zo een echt dan met tegeltjes of zo een polyester ding in uwen hof zet, ge moet daarvoor gestudeerd hebben én er veel voor over hebben om dat gezond te houden... een onderhoudsman kan ook helpen.
Hier ééntje van slechts 99€ met alles er op en er aan, 5 meter doorsnede en... nu ja normaal gezien toch een meter hoog, hier 27 cm :), ha ja wegens enige nonchalance sprong er een darmke overboord, een pompend darmke...
Het kan voor afkoeling zorgen op hete dagen en meer moet dat niet zijn... het kan wel meer zijn, bvb. als watervoorraad om een eventueel lopend vuurtje tegen te gaan.

Voorts wordt er een laatste hand gelegd op menig canvas.
En smelten veel smelten, geen ijsjes, niet wijzelf maar zeep, veel zeep, geraspt, gesmolten, gekneed en weer gedroogd, soms ook gekleurd en vanzelf ontkleurd. Boeiende materie zeep.

15 juni, 2013

KWETTER KWETTER KWETTER

Had ik al gezegd dat we kleintjes hebben ? Dacht het niet. We hebben dus mini zwaluwkes maar we kunnen ze enkel horen want moe, va en een helper hebben een teutje aan het nestje gemaakt dus kunnen we kroost niet zien.
Die beestjes zijn eigenlijk wel een beetje stom, van ons hebben ze schrik maar naar dat stelletje viervoetige kostgangers hier, die best wel een vogelhapje lusten, kijken ze nog niet om.

Had ik het eigenlijk al eens over 'Onze Rosse' gehad ? Misschien wel, er heeft enkele maanden geleden zelfs al een  foto van een piepend oog en twee oren opgestaan hier.
Het beest heeft er vrij lang over gedaan om ons eindelijk te leren vertrouwen. Tot begin vorige week liep hij vooral ver van ons vandaan, zelfs als we hapjes bij hadden. Nu ja eerst verdween hij het bos in, dan bleef hij tot op vele meters ons inschatten en zo verkortte de afstand dag na dag, tot hij op een schone keer in één keer een kopje en een aaitje gaf en dus zelf vond dat het spelletje lang genoeg geduurd had...

Het is niet echt koek en ei tussen hem, Marcelleke en de meisjes maar het is niet van een Bobbi niveau dus we hopen dat het ooit ook goed komt tussen hen.

Een mug pest mij, ik ga die achterlatend maar naar mijn bedje nu... of sebiet...

Oh ja, 'De Rosse' = Midas geworden en de Midas heeft zijn balletjes nog...

13 juni, 2013

Flirten en griezelen

We flirtten vandaag met de dertig, dat is behoorlijk zomers en we zijn dat natuurlijk niet meer gewoon.

Het raakt behoorlijk afgezaagd maar er moet mij toch nog even van het hart dat de seizoenen en dus alles wat daarmee te maken heeft qua fauna en flora een beetje de kluts kwijt is. Had ik de voorbije jaren gemerkt dat het vooral maart en oktober griezelen is hier, wel dit jaar zijn ze er al... of pas, geen idee hoe ik dat nu eigenlijk moet plaatsen. En groot man. Brrr. Verdoeme toch. Ik geraak er niet aan gewend, 't zit diep, in elk vezeltje van mijn lijf. Kan er niks aan doen, 't is een fobie. Krijg er slappe benen van en ben nu weer lichtjes paranoia. Van elke beweging die ik ontwaar vanuit een ooghoek, elk kriebeltje, elk stom verloren tomatenkroontje ga ik huiveren. Ik zeg dat niet om te lachen dat ik best wel een gekko of een ander rovertje dat ze wel lust IN huis wil... alleen moeten die dan weer overeen komen met die vierpotige luiaards hierbinnen. Pas op, die vangen dat ook (als ze uitgeslapen zijn) maar de muren laat staan het plafond heb ik hen nog niet zien oplopen.

11 juni, 2013

74. Blauw

Het trok zowaar nog open gisterenavond, de temperaturen klommen zelfs nog even de hoogte in, een fel verlangend zonnetje scheen op ons bolletje.
Vandaag blauwe hemel en voorlopig een temperatuur die kan wedijveren met een mooie, warme, winterse decembermiddag...
het is wel nog maar 10 uur he... óf... we zijn al heel vlug blij dezer dagen. Dat kan ook.

10 juni, 2013

73. rode, blauwe en gele muizenstrontjes

Het bestaat al denk ik maar deze zijn niet van een merk.

In Samsons provisoir atelier is het alle dagen én nachten opendeurdag voor klein grut, de muizen dansen daar vast hele dagen de lambada op de tafel en doen zich tussendoor tegoed aan een overvloedig gevulde dis.
Naast the common brown shit liggen er zowaar rode, blauwe en gele kakjes op een bordje.
Rode bieten noch geel of blauw eetbaars valt daar te scoren. Wel een rijkelijk kleurenpalet van olieverf.
Voilà. Een tekeningske moet ik daar niet bijmaken zeker.

Het weerbericht nog: muisgrijs zonder kleuren.


08 juni, 2013

Koude oorlog

Marcel en de donkere wolken

Weinig over regen, paprika's en een zwembad

Buien.
Koel.
Nooit meegemaakt.
Paprika's zullen voor een ander jaar zijn.
Zwembad is wat voller maar dat maakt niks uit want het ding is groen uitgeslagen. Algen.
Er schijnt wat aan te doen maar gemakkelijk is dat niet. De juiste PH waarde vinden etc...
Is de soep de kool wel waard ?
Zullen we ons nog moeten afkoelen deze zomer ?
Misschien kan het nog dienen als schaatsbaan binnenkort, als de ijstijd écht is aangebroken...






06 juni, 2013

De poot en de poes

Ze droomt van een stukje vis, wat warmte of misschien wel van een van een verre autoreis. 

Onze globetrotster springt nog als een jonge hinde, mijlenver boven de anderen uit, ze laat haar tegenzin regelmatig blijken maar lijkt toch ook nog te kunnen genieten van de kleine dingen des levens. 
Een voormiddagdut, een middagdut, een namiddagdut en de rest van het etmaal iets van dezelfde orde, precies zoals elke wat oudere poes hoort te doen. Tussendoor wordt er gegeten, veel gedronken, soms wat gewandeld of gewoon door het raam gekeken, er wordt ook wat over en weer gelopen, naar boven, naar buiten, naar beneden, naar binnen. 
Op tijd en stond worden we ook dringend aangemaand een zuiver potje met kraakvers eten te vullen. 
Tegen Sheba en andere dure merken zeggen we niet altijd nee, voor witte producten wordt niet per definitie het neusje opgehaald, soms mag het zelfs een potje van het vermaledijde nierdieet zijn waar we al meer dan een half jaar mee gestopt zijn wegens lange tanden en dus hongerstaking. 
Op haar tandjes trouwens ook niks aan te merken, ze bijt nog als de beste, net iets te vaak in haar omzwachtelde zieke poot én in mijn vinger als ik die daar domweg tussen steek. 
Senauke is geen krabber, wel een krabbelaar, alvorens zij zich aan het drinken zet wordt er eerst wat voor en aan het waterbakje gekrabbeld, vaak wordt het enkele centimeters tot halve meters verschoven, er lijkt wat stroming op haar water te moeten zitten. Geen probleem mee. Heb wel lang gedacht dat Samson die potjes in het midden van de kamer schoof, daar had ik wel een probleem mee. ;) 
Iets vervelender is het enerverende krabbelen aan een deur of op een willekeurig plaatsje op de grond, het eerste gekrabbel, betekent niets meer dan: 'Doe open !'. Het tweede heeft minder goede bedoelingen, het betekent dat er een kleine dan wel een grote boodschap moet plaatsvinden maar dat er al iemand anders in het bakje is geweest; Een eigen plasje of vier, vijf kan nog. Een kakje niet. Laat staan één van een ander. Poezemin houdt van netheid, dat kunnen we haar bezwaarlijk kwalijk nemen, neemt niet weg dat we al meermaals haar nekske net niet hebben omgewrongen. 
Men zegt dat ge een kat de dag nadien of zelfs enkele uren later niet kunt straffen voor wat ze eerder misdaan heeft. 
Hmm, maak dat de kat wijs. 
Senaukes blik, houding en onderneming na het passeren van een crimineel feit, buiten het bakje dat daarvoor bedoeld was, bewijst het omgekeerde, ze weet dat godverdomme maar al te goed, van scha en schande kruipt ze daar waar ze maar kruipen kan en dat al enkel bij het optrekken van één wenkbrauw onzer... Uren, bij wijze van spreken zelfs dagen later. Dat ze het verdomd maar al te goed weet zeg ik u !
En dan komt dat bij het knielen naar u afgelopen, dat klimt op u en nestelt zich in uw armen, kopje in uw nek, beentjes langszij als een klein kind en spint de pannen van het dak. 

Dat en nog veel meer is het poesje met de knobbelpoot dat ons zorgen baart.
Poot helemaal er af, stelde de dierenarts in België voor. 
Ben ik niet tegen maar toch ook weer niet echt voor. In hoeverre zal dat nog ons Senauke zijn, denk ik dan. Ok, het uitzicht van een beestje op drie poten vind ik wel een beetje shockerend maar daar kan ik me nog wel overzetten, het gaat me meer om wat zij zelf zal gaan ondervinden. Niet meer krabbelen kunnen ? Dat is tegen haar natuur. Krabbelen, dat IS Senauke. 
Is daar ook nog het praktische van de zaak, Senauke is ook niet meer piep met haar 15 of 16 jaar, haar niertjes werken niet meer optimaal, gaat zij een narcose nog overleven ? 
Natuurlijk wel, het ontvette doch stevig pezig lichaampje bevat vast nog een sterk hartje. Ik denk dat. Zomaar. Maar het blijft een moeilijke beslissing, die eerder vroeg dan wel laat zal moeten genomen worden.
Gun ons nog even respijt, stom gezwel, barst nog even niet uit uw al  voegen, zorg dat ze geen pijn ondervindt en dan... ja dan zullen we het eens bespreken met de artsen hier.
Ik kijk er alvast niet naar uit.

Brand

We houden het kleinschalig dit jaar, het brandt maar wel gewoon id stoof. Dit is nieuw. 14 misschien 15 graden buiten.

31 mei, 2013

De gele dwerg

Oranje-geel, rond en het kan véél warmte geven. Het staat hier momenteel hoog als de helderste ster aan de hemel en geen enkele wolk heeft het lef te ontstaan om haar het verwarmen van het Iberisch Schiereiland te beletten. Op de valreep zal ze het gemiddelde van mei nog wat opkrikken want het is nu wel echt bijna juni. De maand waarin we vele jaren geleden onze biezen pakten op deze Monte omdat er nog geen dak op de muren lag en de zon te hoog priemde om ook maar enige schaduw te kunnen werpen alwaar wij bescherming in konden zoeken tegen de wel al ongemeen felle stralen. Geen weer om te oude muren te slopen of nieuwe te metsen, nee gewoon weer om weg te wezen en koelere oorden op te zoeken.
Zo verliep het vroeger toen de lente nog echt lente was en de zomer gewoon volop zomer. 




29 mei, 2013

Druppel druppel druppel

Dat de waterput zou leeg zijn leek onwaarschijnlijk maar er kwam wel geen water meer naar boven. Pomp wat dieper gehangen. Nog niks. Pomp nagekeken. Niks mee mis blijkbaar. De leiding had wel wat lekjes maar dat kon het ook niet zijn.
Veel op en neer geloop door Samson en aanvankelijk gebeurde er weinig maar nu doet die weer alsof er niet gebeurd is, 2 maal zo snel bovendien omdat ze nu op 24 volt staat (geloof ik). Draait dat ding al meer dan tien jaar op 12 en ontdekt Samson nu pas de mogelijkheid om er een beetje meer druk op te zetten. We moeten onze timing om de kraan af te zetten dus halveren en vooral niet meer vergeten af te zetten voor een hele dag of nacht want dan is er dubbel zoveel verspilling geweest. Dus ! Samson ! Zet da klokske ! En neem het mee als ge u verplaatst !

J'ai le hje. Le hmoi au fond.

Grijs en frisjes en het is bijna juni. 

Hik.

27 mei, 2013

Update


Even een update want het is weeral een tijdje geleden:

Vorige week zag ik eindelijk nog eens een mangoestje. 
Iets verderop is er een nieuw pad gemaakt, nu ja nieuw is het niet denk ik, waarschijnlijk al een heel oud pad dat nu nog eens vrijgemaakt is, althans zo leek het mij. 
En ziedaar leven op het pad, eerst dacht ik dat het een poesje was maar toen het mij hoorde verdween het in de struiken en kon ik duidelijk zien dat het een mangoeste was. Da's plezant.

Het was toen één van de eerste warme dagen sinds een tijdje en tot gisteren heeft dat zelfs zo mogen blijven maar vandaag mogen we onszelf weeral verblijden met een kille wind en veel wolken afgewisseld met een streepje zon. 
Er zijn geen seizoenen meer madam.
Morgen nog van dat zeggen ze, dus nog maar eens die stoof of chauffage aan... nooit meegemaakt, ik geloof dat het nu zelfs in België iets warmer is.

Samson doet voort. 
Het is bijna juni... nog één maand... spanneund.

ippetippetorreke

17 mei, 2013

De moestuin

De moestuin.
Het klinkt goed maar het beperkt zich vooral tot water geven, veel water geven.
Oh ja, vergat ik nog de noeste arbeid om van het stukje jungle, grenzend aan het stroompje beneden in het bos, een weliswaar hoog omboomd doch een min of meer open stukje te maken. Vechtpartijen met braam, knotten van 'aardbeiboompjes' en andere tegenwerkende krachten de kop indrukken, na het werk groeit ons ontzag steeds meer en meer voor onze om en bij tachtigjarige buurman. 
En dan staan daar wat plantjes die nog nooit vruchten gedragen hebben (tomaten, paprika) of nooit genoeg opschoten om er ook maar één koolpureetje of wortelsapje van te maken. Bij mijn weten leverde de hele gaard nog niets op. Aan de grond kan het niet liggen die werd goedgekeurd door ervaren boeren. 
Ik ben dan maar alvast hierboven in potten beginnen kweken en ziedaar er gebeurt vanalles: Mijn favoriete rucola sla steekt meer dan de kop op, de tomatenplantjes zijn niet allemaal even enthousiast in hun pot maar sommige zijn toch mooi op weg, al verscheidene aardbeien mogen delen :), peterselie, heerlijke koriander (ook net ontdekt door Samson na het al honderd jaar in zijn eten gedraaid te hebben uit potjes van de GB), ajuin, ajuin en ajuin...
Ajuin (of ui zo u wil) dus en die mag ook gewoon sierplant zijn, ah zo een schoon bloemen... wel met ajuingeur maar toch.

Vandaag alvast geen water geven want het valt hier zomaar uit de lucht. Er wordt ook geen dure zonnecrème opgemaakt bijvoorbeeld en er komt voorzeker geen sleet op onze zomeruitrustingen, meestal toch iets meer onderhevig daaraan wegens dunne stofjes als linnen en dies meer. De airco (id auto weliswaar) gaat ons niet extra doen verbruiken wegens niet aan. Er ligt hier nog hout voor volgende winter, dus dat moeten we alvast ook niet bij elkaar gaan sprokkelen. De rucola heeft dan wel de kop op gestoken, rijp om geplukt te worden is die nog niet maar da's niet erg want zomerse, frisse slaatjes daar hebben we geen behoefte aan. Samson is weer gezellig in de woonplaats aan kunst komen doen. En het zwembad loopt weer vol(ler). Wat zijn wij toch gelukzakken. 

------------------------------------------------------------------------------

Update 20u: Net het vrt nieuws gezien en verontruste sms'en gekregen: het sneeuwt NIET in Lissabon ! Dat is er nu wel een beetje over. Daar ergens in 't noorden in de bergen ja dat misschien wel.
Het mag hier dus wel koud en nat zijn maar sneeuwen doet het dus NIET hier.




16 mei, 2013

Registreren en ...

woordverificatie.

Het spijt me, zelf heb ik een hekel aan bovenstaande maar ik word de laatste weken net iets te veel overvallen door lastige spamreacties, dus gaan we van verifiëren en registreren doen ms'ke en mij bekende anoniemen. 

Voorts: grijs en met amper 17°C en een koele noordenwind veel te fris voor de tijd vh jaar... 

De deadline is hier inmiddels ook getrokken en Samsonman gedraagt zich daar naar maar wel op een rare manier eigenlijk.


15 mei, 2013

De jungle

Beneden in het bos is het een echte jungle, hierboven staan er vooral veel grassoorten, zwerfgranen, bloemen en onkruid tiert welig.
En maaien dat brengt geen zoden aan de dijk.
Ook bij de buren hebben ze nu een maaier en worden vele hectaren bewerkt maar eigenlijk is het allemaal hun schuld.
Er zijn geen schaapjes meer.
Geen schaapjes die onze cactussen verorberen en aan de verboden vruchten zitten maar dus ook niet om ons te bevrijden van metershoog groen rondom het huis. Man dat scheelt.