Totaal aantal pageviews

26 oktober, 2012

Voetbal

Omdat we zuinig moeten zijn met energie maakten we gisteren na de boodschappen in de Algarve een stop in een 'gezellig' café langs de baan om daar naar het voetbal te kijken. We zaten daar alleen. Er zaten wel Portugezen maar die keken geen tv. Portugezen die niet naar tv kijken, en dan nog wel als het voetbal is notabene ? Den Beerschot en den Antwerp van België dat zijn hier Benfica en Sporting, of eigenlijk meer den Anderlecht en Brugge. Maar om één of andere reden blijken dat hier allemaal Benfica supporters te zijn. Dus keken ze niet. Zelfs geen greintje chauvinisme omdat et toch Portugezen waren die speelden. Het zou natuurlijk kunnen dat de meneren er van uitgingen dat Genk geen maat is en de match al gewonnen was alvorens gespeeld maar dat was dus niet waar. Af en toe wel een schalkse blik als er één passeerde maar echt interesse werd er niet getoond. Ook goed. De ambiance daar zorgde Samson wel voor :-).
Gevuld met een galão, een sapje, chips en cola's verlieten we het kille pand richting huis. Nog een beetje over om naar de Lau, Otto-Jan en Jefke te zien en dan bedwaarts... of toch niet... Senauke had het verbandje weer verknabbeld en vertrokken... dus operatietje. Ze begint er wel een hekel aan te krijgen en ziet ons eventjes toch niet meer zo graag. Gelukkig is ze nogal vergevingsgezind.  

23 oktober, 2012

Forbrydselen

Ge kunt niet op tijd genoeg beginnen met het vertrekkensklaar maken. Vind ik. Ruim op voorhand worden de eerste voorbereidingen getroffen.

Toch altijd een heel over en weer gesleur, wel zonder aanhanger deze keer. Dat reist toch net iets comfortabeler.

Alleen Senauke zal niet meer zo van haar reisje kunnen genieten. We zijn immers min of meer gestopt met haar dieetvoeding en nu is het alle dagen een feestmaaltijd. Silver, Gold, Diamond, Sheba hier wat anders daar, 't kan ni op. Da's kiezen natuurlijk ofwel een beestje dat iets langer leeft maar heel ongelukkig haar langste tanden laat zien bij het voorschotelen van de maaltijd of ééntje dat het wat minder lang zal trekken maar tenminste nog veel genot heeft van de culinaire spijzen haar geserveerd.

Het beestje heeft last van haar pootje, het gezwel zwelt maar ligt vooral gewoon open. Een open wonde van ong. 1cm op 2. We verzorgen het om de 36u ongeveer. Het wordt ontsmet, er komt een clean gaasje over en het wordt omwindeld, daarna nog eens intapen want een kat en een windel dát gaat natuurlijk niet samen. De tape heeft het lelijk te verduren, ze bijt en knabbelt tot die begint te rafelen. Eens los begint het ding te verschuiven... over de wonde... en da's niet proper. Gelukkig zijn we er steeds op tijd bij maar prettig is anders. Bloedspatten in het rond maar vooral het ongelukkige smoeltje. 
Maar al bij al doet ze het nog goed. Ze slaapt (gelukkig) veel en kan nog genieten van uitstapjes en dus vooral van een lekker hapje... ze mag nog blijven :-). 't Schaapke.

19 oktober, 2012

Herfst

Drie, vier weken geleden hadden we nog een valse start met die twee regendagen want nadien is het hier zelfs nog puffen geweest maar sinds enkele dagen gaat 's avonds de stoof een uurtje aan. Om de eerste kilte wat tegen te gaan. Gisteren was daar eigenlijk de eerste echte kille, natte herfstdag. Dat betekent ook weinig zon en weinig zon dat betekent dan weer zuinig zijn met elektriciteit. Computer af en zo laat mogelijk het licht aan. Van stofzuigen en andere slurpende bezigheden is er dan geen sprake want we willen 's avonds nog even  een stukje opgespaarde TV meepikken. 

Kaka=Pipi.

Eén kakje in het bakje en madame wil geen pipi meer doen in datzelfde bakje dus moet ondergetekende pipi kuisen. Nu. Grrr.


17 oktober, 2012

Klachten

En toen kwam de buurman mij eens goed doen schrikken. Ah ja ge zijt dat niet gewoon dat er zo ineens een menselijk wezen in uw deurgat staat. Ik had maar één keer nodig om te zeggen dat hij mocht binnenkomen en zich mocht zetten, een glas water heb ik onder de amechtige mens' snotterige neus geduwd. Nee neusdruppels gebruikt hij niet, eens goed rochelen ja dat doet hij dan weer wel. En dat die nieuwe regering niet veel goeds brengt dat moest ook nog eens van zijn lever. De mens is om en bij de 80, heeft zich... eh werkt zich nog steeds krommer en krommer maar ook hij wordt al dan niet rechtstreeks getroffen. Jan met de pet moet hier ophoesten wat hij niet of nauwelijks nog bezit, ge zoudt voor minder ziek worden.
Patatjes en boontjes had hij bij als alibi om zijn hart eens te luchten.
Betalen vindt hij beledigend dus vragen we dat niet meer, een lift naar huis wil hij ook al niet, mocht hij nu eens zelf iets vragen dan konden we tenminste iets terug doen. Soms vraagt hij wel eens aan Samson om iets te maken, iets te lassen ofzo maar meestal krijgen we zomaar. Omdat we goeie buren zijn.
En toch zouden we eens iets willen geven. Maar wat. Nen nievenoed ? Wat is er mis met zijnenouwenoed misschien ? Een pan ? Een pan, allez een pan. Oh een zwitsers mes misschien. Samson ? Voor de zoon dan.
Ach de zoon. Als we daar nu eens een boerin voor zochten.

15 oktober, 2012

Onderkoelde zondag

In tegenstelling tot die van vorige week kregen we gisteren 14 oktober 2012 een grijze, druilerige, onderkoelde zondag.
Dat lag enerzijds aan het feit dat de herfst hier nu ook de atmosfeer in haar greep heeft, maar dat viel eigenlijk nog wel mee, en anderzijds vooral aan het nieuws dat via satelliet en andere media binnen sijpelde. 

Wat is dat toch met die 'kiezer die altijd gelijk heeft'  ? Misnoegde malcontents ja. De ontvleesde zal het eens allemaal oplossen zeker. In zijn uppie, ah ja want behalve die kleine, die stijve, een stuk of wat hypocrieten... en inmiddels ook die blonde die er immer nevens loopt -laten we elkaar geen Liesbeth noemen- kent de gemiddelde geel/zwart stemmer vast niet echt veel anderen. 
Oh, het waren gemeenteraadsverkiezingen en de g/z stemmer stemde voor een burgemeester, ik zal even in verwarring geweest zijn.  

Had ik al eens lyrisch gedaan over Gent ? 
Dan doe ik daar vooral gewoon mee voort want het treurspel in de rest van het land belooft eerder een zorgwekkende toekomst.



12 oktober, 2012

Zwoel zwoel zwoel

Sinds gisteren hebben de temperaturen een flinke duik genomen, we halen nog slechts 23° C denk ik, vorige week haalden we nog vlotjes de dertig en de nachten waren nog zwoel...

Vooral vorig week zondag 07/10/2012 konden we genieten van een wel heel erg zwoele nacht. Rond het middaguur haven en poezen verlaten om zo een toch wel lange drie uur later het hotelletje of pensionnetje, waarover ik maanden en nog eens extra dagen en uren het hoofd heb gebroken, te mogen betreden.

Hmm, die beddelakens en dekens lagen wel heel mooi gespreid, haast symmetrisch... alleen de hoofdkussens lagen lichtjes afwijkend van elkaar. Beiden stonden we er een beetje verbouwereerd naar te staren, in Afrika hadden we wel eens een onopgedekt bed aangetroffen maar hier klopte toch iets niet. Ja, in ons hoofd klopte het na het beklimmen van vijf verdiepingen wel, de sluimerende hoofdpijn timmerde er even op los, nadenken en inschatten werden er niet makkelijker op maar hij viel. Dit was geen speciale welkomst van het huis, onze bedje werd niet alvast gespreid, het kamermeisje kwam ons reeds tegemoet en verblijdde ons met het nieuws dat we nog een trapje mochten stijgen. Was er dan geen lift hoor ik u denken. Oh jawel maar daar ik doe liever niet aan piepkleine, oude hijstoestellen. En al vooral niet als ik er ettelijke uren later toch echt wel bij wil zijn. Samson was solidair en mocht ook nog de koffer dragen.

Op kamer twee lag alles netjes gedekt zoals het hoort, zelfs een derde bed en een flatscreen.

Rust en een aspirientje voor haar zowel als voor hem.

Onze compagnons oppikken en meetronen naar een restaurant dat ofwel niet meer bestaat, nooit bestaan heeft of gewoon goed was in het zich verstoppen. Dan maar in één keer naar Orient, want daar zou het toch gaan gebeuren. Vlug vlug een eenvoudige maaltijd achter de kiezen stoppen en dan de zwoele nacht in.

Negen uur. Iets er over, een korte pauze en dan nog een stukje in de nacht, dat doet die mens nu al sinds half augustus in Gent, goed er zit wel eens een dag of twee tussen maar hij huppelt op zijn 78 toch maar weer een keer of 4 per week het podium op. Chapeau ! 

Chapeau. Zonder is ook goed maar mét heeft toch weer net dat ietsje meer stijl. Als eerbetoon aan zijn muzikanten én het publiek zet hij hem wel regelmatig af. 

En voorts heb ik daar eigenlijk niets aan toe te voegen. Leonard Cohen stond er weer. Mini mini klein minpuntje: ik vond het vorige keer misschien nóg beter maar dat mag geen kritiek zijn. Wat een zwoele  stem, wat een zwoele songs, wat een zwoele man wat een zwoele nacht...

...behalve voor Samson want die was weer een migraine aanval aan 't krijgen maar hij heeft toch ook mogen zien dat het goed was wat die oude pee nog allemaal uit zijn hoed tover kan...

Halleluja.




02 oktober, 2012

131. Inpakken en nog wat uitsnotteren

Heb geen Engelse woonprogrammekes of extreme make overs moeten zien vannacht, noch heb ik om drie de afwas staan doen, 't gaat dus al beter. 

Otrivine. Ja het doet wonderen ! Maar niet overdrijven want dan gaat het hek van de dam en dat willen we niet. Niemand eigenlijk. Ik ben soms ook in de gewone omgang wel 's lastig maar als dat hierboven verstopt zit dan ben ik echt onuitstaanbaar, zelfs voor mezelf. Ik snotter en rochel een hele nacht door, ik sta om het half uur even op om gewoon even niet liggend te zijn. Rechtop bestaat immers een  waterkansje dat er tenminste één neusgat eens wil open gaan. Lukt het niet dan ga ik met menig ontstopper te werk wat op zijn beurt op langere termijn weer het tegenovergestelde bewerkstelligen zal. Val ik ten langen leste dan toch op een zielig doch slapend hoopke dan ga ik heel ongezellig een bos omkappen. 
Ik ga ook afschilferen, mijn neus is dan opgeschuurd en opgeblonken, afwisselend ga ik bleek en blozend worden en oh ja de wallen hangen ergens halverwege... yep 'k ga er dus ook nog 's  geweldig uitzien.
En vooral ook fameus claustrofobisch zo een besloten snotkoker. Alle zes de sinussen verstopt, geen knip voor de neus waard.

Maar zo ver gaan we het niet laten komen. "Waar een wil is is een weg" zei ze en ze slaakte een kreetje. Overmorgen zal ik nog wat gele en groene fluimen afvoeren, de aangekoekte snotbrokjes verwijderen en dan zullen we gewoon weer rustig in- en uitademen alsof we nooit anders gedaan hebben, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is om de twee neusgaten vol te kunnen zuigen met frisse, nu ja waarschijnlijk nog warme, lucht. Ik ga er voor !

Nu nog wat oprommelen, een waske doen, chocolade inslaan en inpakken...

01 oktober, 2012

Snotneus

Als ik iets niet wil dan is het wel een snotneus. Altijd schrik opdat het sinusitis zou worden. 

En waar zit ik tijdens mijn kort verblijf in het zonnige België mee geschoren ? 
Right.

Griep is ook niet tof maar een valling vind ik eerlijk gezegd nog erger, ik zie daar zo van af. Ocharme toch, arme ik. Een beetje zelfbeklag mag.


Een verkoudheid duurt meestal vijf tot zeven dagen, een enkele keer twee weken (bij mij vroeger). Een verkoudheid is de meest voorkomende infectie bij mensen; er zijn gemiddeld twee à vier infecties per jaar bij volwassenen (de laatste jaren amper één, twee of zelfs geen enkele keer per jaar). Schoolgaande kinderen kunnen soms twaalf keer per jaar verkouden worden (het scheelde ni veel bij mij). De meest efficiënte manier om infectie te voorkomen is handen wassen (ik doe ni anders).
Bij een doorgemaakte verkoudheid is er een levenslange immuniteit voor dat specifieke virus. Er zijn echter honderden verschillende soorten virussen die een verkoudheid kunnen veroorzaken (denk da'k er bijna door ben...  :-)).