Totaal aantal pageviews

18 maart, 2012

40. De hypothalamus

Mijn hypothalamus is nogal hevig tekeer gegaan:

39,5°C

De paracetamol heeft echter kunnen doen wat die moest doen en alles was weer onder controle.
Oef.
Man, dát is pas koken, 39,5 !

Hoofdpijn en vroeg naar bed.
De volgende namiddag nog steeds in dat zelfde bed.
Uitgeput, stram, sluimerende keelpijn, een vel dat aanvoelt als een rasp en hersenen waarin een hele dag ene Thomas De Gendt in rondreed, hoe die mens er uitziet, geen idee, dat het een wielrenner was had ik al wel begrepen want hij was al in de laatste show geweest. En inderdaad fietsen dat die man kan, van kwab naar kwab, over miljarden neuronen en andere cellen, de grijze massa trotserend...
Geen idee of hij gewonnen heeft want de volgende dag kon ik me zelfs die mens zijn naam niet herinneren. 't Was iets met een stad. Maar dat was niet erg want het werd nog veel plezanter in mijn  lichtjes sudderende massa. Er werd prachtige proza geschreven, in rijm en metrum, proza werd poëzie, combinaties, contaminaties, alles werd verbonden in bevallige vol- of halfzinnen, er werd gedicht zonder dat mijn gat werd opgelicht maar geen woord heeft het echte levenslicht gehaald, alles ligt helaas verstorven in het gat van mijn memorie.

Resumé Wijvenweek dan maar:

Guilty pleasures ?
Pfff, die heb ik niet, tenzij lachen misschien want lachen is eigenlijk toch ook wel vaak een vorm van uitlachen, nee ?

Thomas Hobbes: 'De passie van het lachen is niets anders dan een plotseling gevoel van triomf veroorzaakt door de onverwachte ontdekking van de één of andere voortreffelijkheid in onszelf tegenover de zwakheid van anderen, of tegenover die van onszelf uit een periode die achter ons ligt.'

Een mening ?
Laat ons zeggen dat ik soms ook al eens geen mening heb en dat nog grif toegeef ook.

Dromen ? Die kunnen goed doen behalve als ze over spinnen gaan.

Sencuur ? Tuurlijk, stel u voor dat iedereen zou weten wie wij eigenlijk zijn, het zou kunnen tegenwerken :-).

Tja, die laatste, een paar dagen out en behalve achter op schema nog meer achter op schema want Samson heeft dan wel puddinkjes en theetjes geserveerd (danku lieve Samson) maar het stof bleef verder nederdalen toen er hier en daar blijkbaar wat bommetjes werden gedropt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten